Charles C. West sigur: »Vit venda okkum til Gud og biðja um hjálp, tá grundvøllur okkara skelvir, bert fyri at uppdaga, at tað er Gud, sum fær hann at skelva«. Kanska Gud talar til tjóðina sum eitt heila og tann [...] viðurlag fyri sál sína« (Mark. 8.36.37). Kristus lærdi, at í eygum Guds var ein sál meira verd enn allur tann materialistiski heimurin! Í eygum Guds er tann einstaki meira verdur enn nakað annað. Tá ið Kristus [...] kloakksystemið, sum er vorið í ólagi«. Í tíðum við tjóðskapartrupulleikum eiga vit at lurta eftir orði Guds, tá hann roynir at fáa okkum at lurta, hvat hann hevur at siga. Fleiri ferðir finna vit ikki orsøkina

einum orði. Eg verið tá meiri livandi enn nakrantíð fyrr. Eg eri bara fluttur. Eg standi tá í ásjón Guds, segði Billy Graham einaferð. Í dag fer hann til jarðar. Heimskendi prædikumaðurin Billy Graham andaðist

Herborg og Benny. Birgith eigur 9 ommubørn. Í 2004 bleiv Birgith rakt av álvarsligari sjúku, men við Guds hjálp og kønari læknahond gjørdist hon aftur frísk. Á føðingardegnum er hon burturstødd. Vit ynskja

birta eina vón hjá øllum, sum hava okkurt tungt at bera – ella sum bara vilja hava eina stilla løtu í Guds húsi fyri jólini, siga prestarnir. Teir siga, at hvør hevur sítt at dragast við, og vit hava øll gott

sær í kirkju. At enda ynskti biskupur Mariusi og konuni Annu og familjuni hjartaliga til lukku og Guds signing.

Ferðabúnin skal verða hansara vanligasti búni. - Bispur er fyrst og fremst ein prestur og hann skal boða Guds orð. Hann skal ganga í svørtum kjóla og pípukraga til dagligt, helt Jákup Reinert Hansen, tá íð hann

lærir, at øll menniskju eru skapað í Guds mynd og hava sama virði, men at samkyndur levnaður er ímóti Guds vilja. Men tað eru nøkur tilskilja sær rættin at vera ímóti Guds orði. Kvinnur kunnu við lóg fáa [...] hann byrjaði at ganga. - Kirkjan er andaliga sæð hvørki biskupsins, prestsins ella fólksins, men Guds, sigur Bergur Debes Joensen. - Við áramálsseting verður størri gjøgnumskygni við leiðslu Fólkakirkjunnar

Bretlandi, eftir at prestar hava undirstrikað, at teir ikki trúgva á ein transendentan, tilvitaðan Gud. Í Danmark er best kenda dømi umstríddi presturin Thorkild Grosbøll. Síðani hevur dúgliga verið kjakast

skrúðgongan er ein symbolsk staðfesting av, at tingárið byrjar í kirkjuni, har politikarar og onnur hoyra Guds orð, og eg skilji eisini væl, at tað hevði verið undarligt, um løgmaður, sum hevur gingið fremstur

víðari: “Eg haldi, at vit eiga at hugsa okkum um, og lata Guds Orð avgera. Lata vit ikki Guds Orð avgera fyri okkum, so seta vit okkum í Guds stað, og tá er vandi á ferð”. Jú men er hetta ikki júst tað