bróður, sum kókaði smáfisk ella hýsu. Hann kundi eisini steikja steinbít ella kalva. Onkuntíð eisini fugl, alt eftir, sum tað lá fyri. Onkuntíð var eisini heitað upp frá degnum undan. Pápi át nú saman við
tordi ikki at gleða meg til nakað, men nú eg eri fullkomiliga reinsað, kenni eg meg sum ein frían fugl. Øll tann tunga byrðan er kastað av mær og mínum. Nú royni eg at tveita alt aftur um meg og spakuliga
gott stað at búgva, tí oyggin hevði nógvar góðar eginleikar, her bar til at rógva út, at veiða fugl, her var seyður og neyt. Í 1800 talinum vóru seks familjur í oynni, greiddi Bjørn Patursson frá. Men
enn heimaliðið. KÍ fekk ongantíð veruligt flog á sítt spæl, men klaksvíkingar vóru vandamiklari enn fuglfirðingar og høvdu teir størstu kjansirnar. Páll gongur undan Páll A. Klettskarð hevur gjørt fleiri [...] fyri at gera mál. ÍF gjørdi eisini eina roynd, men spælið var ikki eins gott í seinna hálvleiki, og fuglfirðingar høvdu trupulleikar við at skapa málmøguleikar. Páll A. Klettskarð hevði hinvegin tveir
og tá løgreglan sendi fólk at vitja mannin, funnu tey meiri enn 400 livandi fuglar, amboð at fanga fugl við, klekimaskinur og ymsar upplýsingar, sum maðurin hevði skrivað um fuglarnar. Teir flestu fuglaðir
og málningar. Brynhild Næs Petersen hevur hongt sýningina upp og tey, ið sýna fram, eru ættað úr Fuglafirði, ella hava røtur í bygdini. Her eru ung og eldri, sum hava tikið seg saman at mynda hesa
hævede sig over Horisonten saa luende og varm, at alle Herrens Skabninger vaagnede jublende glade. Fuglene sang og kvidrede af Glæde over den varmende glødende Sol, Lammene paa Marken løb dansende muntre [...] so tað er skjótt at fara upp aftur, tá ið teir koma. “Hen mod Morgene vækkes de af Dagskæret og Fuglenes Kvidren paa Taget, men hvad, Sengen er tom! O, Jesus, hvad skal det betyde? Hvorfor er de ikke kommet
tað mesta í verjustøðu. Hetta komst serliga av at teir mistu takið á miðvøllin, og nakrir raskir fuglfirðingar megnaðu at leggja trýst á B36. Einu ferðina rakti Uni R. Petersen á stongina, og var hetta
kom á borðið hjá umhvørvismálaráðnum í Ankara, og har komu fólk skjótt eftir, at talan var um ein fugl, sum fuglafrøðingar í Ísrael høvdu merkt, og at hann hevði einki við njósning at gera.
fekk eisini góðkenning til, at sølutorgið kundi nýtast at selja nýveiddan fisk, grind og spik, egg, fugl, óskorið grønmeti og epli, og góðkenning var eisini til sølu av lidnum fiskavørum frá skrásettum og