Jacob Joensen, biskup, har hann vísir á, at hann følir seg illa viðfarnan av svarinum frá bispi. Hann spyr í brævinum: »Mín spurningur til tykkum er, um Hans Jacob Joensen einsamallur í Stiftstjórnini kann

fyrsta Osmundur Brandarsker sigur, tá hann ringir á Sosialin. Blaðmaðurin er ikki heilt álvuligur, og spyr nær hon bleiv burtur. - Hon hevur verið vekk síðan og gjár. Hon hevur staðið í garðinum í nýggju ár

lands, tí tað er hetta, sum skapar útflutningsvirði og soleiðis valuta heim til landið. Jákup Sólstein spyr í hesum sambandi, hvussu leingi Føroyar kunnu liva við læntum peningi, sum ein stórur partur av hesum

eftir eg kom heim av sjúkrahúsinum. Eg hevði hana við, men eg sigi ikki, at aðrar skulu gera sum eg. Spyr nakar meg í dag sigi eg, at konufólk eiga ikki at hugsa antin arbeiði ella heim. Tað fyrsta er, at

kann man ikki elska løturnar við jólatónleki í útvarpinum og hugnaligum løtum saman við familjuni, spyr Jeanne Leosdóttir Holm, sum býr í Hirtshals. Hvussu fyrireikar tú teg til jólini – við pynting, baking

partarnir av heilanum hjá teimum arbeiða meir harmoniskt saman. Hevur tú ikki lagt merki til tað?, spyr Frits, sum týðiliga er vorðin heitur og rørdur av hesum tónleikaprátinum. Orðini røkka ikki til longur

brúka skiljirist í trolinum her um okkara leiðir, og hví skal tað ikki eisini bera til hjá okkum, spyr Jacob Vestergaard, sum Vinna í VikuskiftisSosialinum hevur skift orð við. Blaðið er komið sølubúðirnar

handislskúlanum sat ein drongur í einum grønum jakka, og á jakkanum stóð »Vejle Idrætsforening«. Guttorm spyr síðani floksfelagin hvat hetta var fyri felag, og stutt eftir varð hol sett á rennikarrieriuna hjá

uttan at viðgera tey øki, sum sambært kommunustýrisskipanini hjá Sands Kommunu liggja undir henni? spyr Brandur Sandoy. Brandur Sandoy vísir eisin á aðrar gegnistrupulleikar hjá Páll á Reynatúgvu. - Tá

Fyrstir eru Morgan Rylander og Ingemar Warpefeldt, og teir fara inn í bankan. Tá Janne Olsson sær teir spyr hann, av onkrari ókendari grund á enskum, »Are you a policeman«. »Yes, I am«, svarar Ingemar Warpefeldt [...] løgreglan goymt ein radiosendara so løgreglutyrlur kunnu spora bilin. Kriminalovastin, Håkan Larsson, spyr um loyvi at skjóta brotsmenninar og fær klárboð, men ov seint er. Gíslatakarin, gíslar og Clark Olofsson