Sørvági. Hildið var fram við hesum fiskiskapi til fyrst í 30-árunum, tá felagið byrjaði at keypa sluppir. Fyrsta var "Syv Søstre", sum var keypt 23. januar 1930. Hon fekk tó eina stutta livitíð, tí longu [...] fyrsta skip nakrantið í 1940 flaggaði við føroyska merkinum. Reiðaríðið var Niclasen í Sørvági. Hesar sluppir hildu fram við fiskiskapinum, og í 1939 varð "Vesturvarði", sum fyrsti trolarin hjá felagnum, keyptur
Føroyum (sum sluppirnar antin fiskaðu sjálvar ella reiðaríini keyptu) til Skotlands, og millum hesar sluppir var sluppin Johanna TG 326 úr Vági. Nú 60 ár eru liðin síðan Seinni Heimsbardagi endaði er gjørt
eystur og við Norrakystina, sum norska strondin tá varð kallað. Teir royndu eisini við Svalbard. Sluppir hava av og á fiskað við Bjarnoynna og við Svalbard langt áðrenn hetta. Tá várfiskurin á Suður-landinum
eitur soleiðis í henni, sum Ósøgurnar vilja vera við. Eingin bók hjá J. P. Joensen eitur Slupur og sluppir, og einki bind 17 er komið enn í røðini Føroya siglingarsøgu. Skjalfestingin og próvførslan eru
og heimaru, lá Regina, TG 339, hjá Johan Nolsøe. Hon var, tað ið rópt varð, slupp. Meðan nógvar sluppir vóru hvíttbotnaðar, so var Regina bara svørt og hevði dimmar mastratoppar. Tá hon í 1950 lá fyri [...] Tað høvdu teir gjørt í alt summar í Grønlandi, meinti Mortan, og so varð farið. Tá varð hildið at sluppir vóru ov stórar at rógva út við, men tað vísti seg at bera væl til. Tá fóru hini skipini eisini at
bara tekur 16. Men tann trupulleikan loystu vit at fáa Jóhonnu við á túrin eisini, so vit vóru tvær sluppir í staðin fyri ein. Ferðin gekk skjótt, lotið var fríkst og seglini munaðu væl. 20 tímar brúktu tey
eisini føroyingar eru við í ár. Hini árini hevur verið eitt felags føroyskt tjald á Bryggjuni og sluppir hava ligið við kei. Á festivalinum luttaka føroyskir tónleikarar og fyritøkur, sum framleiða serstakar
áragomlum dangum, illa ella næstan ikki viðlíkahildin. Tey árini eg var á Suðurlandinum, gingu fýra sluppir burtur, við mann og mús. Tá ein fór avstað um várarnar, var tað við tí fyri eyga, at ein møguliga
áragomlum dangum, illa ella næstan ikki viðlíkahildin. Tey árini eg var á Suðurlandinum, gingu fýra sluppir burtur, við mann og mús. Tá ein fór avstað um várarnar, var tað við tí fyri eyga, at ein møguliga
gomlum dangum, illa ella næstan ikki viðlíkahildin. Tey árini eg var á Suðurlandinum, gingu fýra sluppir burtur, við mann og mús. Tá ein fór avstað um várarnar, var tað við tí fyri eyga, at ein møguliga