uttanumtos er eftir míni metan at stinga fólkið blár í eyguni og fyrigykla fólki loysnir, sum eru sum at pissa í buksirnar tað hitar eina løtu, men so kemur loysnin aftur um brekku, og buksurnar mugu skiftast
um morgunin? Eg brúki ein minutt at lata meg í, tveir minuttir at busta tenn og tveir minuttir at pissa. Hvat stressar teg? Ikki nógv, men um eg leggi meg við síðuna av unnustu mínari og varnist, at okkurt
er tað ikki óvanligt, at barnið noktar at viðganga, at tað hevur skift stovn ella kanska byrjar at pissa í buks. Í slíkum støðum er tað umráðandi, at tey vaksnu geva sær stundir til at tosa við barnið um
nakin maður stendur hugtikin og pissar í hondina á sær sjálvum. Tú byrjar at hoyra orðini sum at pissa í buksirnar fyri tær, men á myndini sleppur eklektikarin at missa seg sjálvan burtur í fjálgu løtuni
henda, at tað er ein bíligari loysn í fyrsta umfari, men sum vit øll vita, so hitar tað stutt, at pissa í buksurnar. Anfinn Kallsberg hevur einaferð sagt: Tað sum verður gott fyri norðoyingar, skal ikki
ið eysturríkski listamaðurin Friedensreich Hundertwasser hevði sniðgivið. Tað var forkunnugt at pissa í eitt listarverk. Eisini var Pia Beach svarta strondin, ið onkuntíð húsar pingvinum ein stór náttúru
viðgerð, so tíðliga sum gjørligt. Vit rokna við, at eyðkenni fyri sjúkuna eru tosti, skriði, møði, pissa nógv og ofta, men hesi eyðkenni vanta ofta hjá teimum eldru. Hvussu kunnu vit so finna, tey hóttu
kemur ikki hoppandi upp úr sjónum og inn á uppboðssøluna, nei tað skulu veðurbardir garpar, sum pissa í saltvatn, til. Tað er ikki hvørs mans føri, og tí má skattaborgarin hjálpa Føroya fólki at halda
kanna, kann vera broytta kanningarmannagongdin. Hjá fleiri kommunulæknum stendur monnum nú í boði at pissa í eitt glas, sum verður sent til kanningar. Fyrr var neyðugt at fáa ein stálpinn, ið minti um ein
– tí ‘blørukonsistensur’ Tað er tí mín áheitan eftir rætta fólki leita Annað er bara bluff Sum at pissa í buksurnar –huff huff Tað gevur løtuvinning tá eingin samanspinning av lívsvísdómi og ‘gestum’ við