í salinum og hugdu at. Og tað kann sigast, at okkum longdust aftur á pall og úrslitið er, at vit manna kabarettina í ár, sigur Snæbjørn Hansen, sum setur met og er í fyri 12. ferð. Restin av manningini

spældi eg eisini í AaB, sigur Pól Jóhannus. Landsliðsleikarin hevði heldur ikki trupulleikar av at manna seg upp til dystin, hóast hann júst er komin heim aftur at spæla. - Eg var tendraður til dystin og

fóru at fyrireika okkum á maskinum í februar, men tað var ikki fyrrenn í apríl, at tað eydnaðist at manna bátin. Vit høvdu ikki hóming av fyrrenn á Norðoyastevnu, hvussu tað stóð til hjá okkum, og síðani

eftirløn. Men tað er ikki við hans­ara góða vilja. – Eg var landsstýrismaður í fíggj­ar­málum, tá ting­manna­­løn­­i­­r­nar og -pen­sjón­ir­nar vórðu broyttar í 1999. Tá varð trýst lagt á meg fyri at gera somu

at ar­beið­ar­a­løn­ir­nar fara at standa í stað eftir 1. mai, eins og løn­ir hjá lim­u­m Starvs­manna­fel­ag­s­ins gjørdu. Tí Føroya Arbeiðarafelag fer at sam­ráð­ast hesa ferð akk­u­r­át á sama hátt

tað nú ikki verður sum hjá løg­manni, at »betur verður næstu ferð«. Hvat er tað sum sigur Starvs­manna­fel­ag­num, at tað skal hepn­ast teimum betur í oktober? Tað kundi tí verið á­huga­vert at hoyrt

sum John Jo­hannes­sen, fyrr­­ver­­andi lands­stýr­is­mað­ur í Inn­lend­is­mál­um bað um, er al­manna­kunn­gjørd, so tykist pípan hjá Kára P. Højgaard hava fingið ann­að ljóð. Tá trøini fyri nøkrum árum

Har­um­­framt er ø­r­grynna av tónleika­til­­tøkum og -átøkum, m.o. A.M.E. í Reykja­­vík og Keyp­manna­havn, sum húsið við Niels Halm á odda hava tikið stig til og stuðl­að. Nýggjasta mentanarliga átakið

vita, at eitt lítið bíligt tól, sum ein roykvarnari, sum kann keyp­ast fyri lítlan penga, bjargar manna­lív­um. Tað er líka so vist, sum tað, at trygd­ar­selin í bilinum bjarg­ar mann­a­lívum. Kortini er

m um val­skip­an­ina, og her­undir vælsaktans eis­ini spurn­ing­i­num um, hvussu nógv fólk skulu manna tingið. Javn­støð­u­spurn­ing­urin hevur ver­ið nógv frammi seinnu árini, og hann eig­ur at verða