á aftasta bonk í ítróttahallum kring landið og rópa av fullum hjarta á okkurt lið, hóast tú ongantíð rættiliga hevur havt eitt veikt hjarta fyri hondbólti. Men nú skal hjálpast. Og so kann dagurin enda

eindømi. Her í kommununi eru fleiri einstaklingar og familjur, íð mánað eftir mánað sita við bangnum hjarta og bíða eftir, at postboðið kemur við tí avgerandi svarskrivinum um framtíðar lagnu teirra, um tey

fjølmiðlunum og aðrastaðni. Tað er ikki mín máti, men eg ivist ikki í, at tey eisini gera tað av hjarta, sigur Svenning av Lofti.

er nýtt, spennandi og kontroversielt, og tad var harnæst týdiligt, at løgmadur hevdi nakad upp á hjarta á tí økinum. Tú sat sum lurtari og bídadi eftir einum bodskapi, men hann kom ikki. Har hevdi løgmadur

havinum hevur hetta fullkomiliga vent mínum lívið. Nú er neyðin komin yvir mítt egna land og fólk. Mítt hjarta er farið í 1000 bitar og henda síðsta vikan hevur verið ræðulig fyri meg. Vit ynskja øll at hjálpa [...] inn fer óskerdur til hetta endamál. Helvtin av teimum deyðu á Sri Lanka eru børn og tað sárar mítt hjarta at hoyra teirra søgur um at tað einu løtuna vóru tey sera glað, men bráddliga kemur hetta á tey og

at virka. Her verður undirvísingin skipað sum bønarhald fyri tí landinum, sum Gud leggur teimum á hjarta at fara til. Úr Vietnam Hesin føroyski lærusveinaskúlin er higartil royndur tvær ferðir í Havn. Úrslitið

Maria moy, okkum ein fyrimynd, tá ið sagt verður um hana, at hon goymdi øll hesi orð ? Guðs orð ? í hjarta sínum. Og við hesum í huga kunnu vit tí svara: »Vit fáa hjálp til tess millum annað við trúliga at

tí hon hevði nakað uppá hjarta. Pláss fyri tí ófullkomna - Tað er okkurt ótrúliga løgið í, at ein fløga verður hildin at vera djørv og sermerkt, tí hon hevur nakað uppá hjarta. Onkusvegna má tað vera tekin

skapti himnafør, einsamur á fold hann gekk, so fremmandur á egnu jørð. Saknur, sorg og pína nívdu hjarta hans, og heimsins neyð bar hann, og á krossi bøtti vára synd við skemdardeyð. Tað er hugaligt at

skapti himnafør, einsamur á fold hann gekk, so fremmandur á egnu jørð. Saknur, sorg og pína nívdu hjarta hans, og heimsins neyð bar hann, og á krossi bøtti vára synd við skemdardeyð. Tað er hugaligt at