hjá kvívíkingum, sum vóru við Stella Argus. Vegna tey, sum sótu eftir, talaði Jens Kannuberg, sum misti ein beiggja, hann æt Egil Jacobsen. Aftan á hann talaði bygdaráðsformaðurin í Kvívík, Boje Christensen
11, har Jógvan Fríðrikson, biskupur heldur røðu. Klokkan 10.57, tá tornið á flogvøllinum í Vágum misti sambandið við flogfarið, verður ein still løta, har fólkið fær høvi at minnist tey átta, sum lótu
Edvard fer við Onnu og ikki kemur aftur. Tískil misti kona skiparan mannin og tveir brøður, sum allir doyðu frá 13 børnum. Edda sum hevði mist mammuna misti nú eisini pápan, ikki komin til skúlaaldur. Tilsamans [...] hjá Onnu Jacobsen f. Mikkelsen, ættað úr Syðrugøta. Mamma hennara Lena var ættað úr Lorvík, og hon misti beiggjan Joen Hendrik. Anna segði soleiðis frá: “Eg kann fortelja, hvat mamma mín fortaldi um tann
Kaj Vilhelm Meyer Kaj Vilhelm Meyer var føddur á Tvøroyri 7. mars 1929. Sum smádrongur misti hann pápan ið sló út vestanfyri Mykines. 14 ára gamal fór hann til skips. Sjólívið dámdi honum væl, og 10 ár
Tú komst ikki gjøgnum lívið, uttan at hava upplivað djúpar sorgir tætt inn at tær, hugsi um at tú misti ein son og einastu dóttir tú fekk, bæði sum smábørn. Eisini bleivst tú einkja fyri nógvum árum síðan
Tað vísti seg at vera líkamikið, hvønn, tú tosaði við. Tú vart bara á bylgjulongd við øll. Í 1995 misti tú tín elsta bróður, Ólav, bert 45 ára gamlan. Hetta tók tú ógvuliga nær, tí tit vóru so tætt knýttir
seinastu tíðina, ið sjúkan fór at gera álvarsliga vart við seg, hevðI Helma tað mangan stríggið. Men hon misti ongantíð tað, Ið vit kendu hana fyri, viljan og áræði. Hon stríddist av øllum alvi, fall ongantíð
hjálpa teimun, tí soleiðis vildi tú gjørt. Steinbjørn B. Jacobsen sigur í eini yrking um dóttrina hann misti, "betri at missa teg, enn ikki at hava átt teg" Ogur kunnu takað undir við Steinbirni. Ringt er at
ævigu tingini, tey hava allan týdningin og ikki minst nú, góða Anna, nú tú, við so stutt í millum, misti fyrst Per og so Arnold. Her umskiftist alt, men vit kenna hann, sum ikki er broyting ella skiftandi
heilsuávum sagt starvið frá sær á Sjúkrahúsinum á Tvøroyri. Men aftur var lagnan teimum hørð, tá Erling misti sonin Jákup í syrgiligari ferðsluvanlukku. Tá var Berith honum góður stuðul, tí hesar umstøður vóru