Hann: “Sanniliga sigi eg tykkum, so satt sum tit hava gjørt hetta móti einum av hesum minstu brøðrum mínum, tá hava tit gjørt tað móti mær.” Lat meg taka eitt dømi: Um tú eigur ein son, og eg komi inn [...] hann ynskir sær allarmest. Hann er so hjartans fegin um gávuna. So vilt tú mest sannlíkt eisini verða hjartans fegin, og hóast eg ikki gav tær gávuna, men syni tínum, so hevði tú ivasleyst verið eins fegin [...] at um vit gera nakað gott móti einum menniskja, so er tað eins og gera vit tað móti Jesusi sjálvum. Tí sigur hann: “so satt sum tit hava gjørt hetta móti einum av hesum minstu brøðrum mínum, tá hava tit

á, men vit hava treiskast. Vit vóru um at kódna málsliga, men so fingu vit skriftmál og fóru at skriva, og so slapp málið inn í skúlan og inn í kirkjuna, og vit fingu føroyskt útvarp og fróðskaparsetur [...] kommunur um fría nýtslu av orðbókunum, sum stríð hevur verið um seinastu vikurnar. Øll skúlafólk hava seinastu trý árini vant seg við ókeyps orðabøkurnar. Fáur mundi gruna, at talan hevur verið um eina trý [...] við føroyskum er tað allarbesta, ið kundi henda okkara máli og okkara skúla. Nú fer at bragda. At tit so íðin virkaðu fyri, at hetta varð veruleiki, takka vit á Sprotanum tykkum hjartaliga fyri.« vinaliga

evangeliinum stendur: “Eg var svangur, og tit góvu mær at eta; eg var tystur, og tit góvu mær at drekka; eg var ókunnigur, og tit hýstu mær.” Spurningurin er, um vit áhaldandi bara kunnu gera okkum dælt [...] áður hava vit sæð so ráan óndskap á netinum og á sjónvarpsskíggjanum. Og ongantíð áður hava so nógvar bønandi hendur toygt seg ímóti vesturheiminum. Tíðin er búgvin til eitt orðaskifti um, hvør okkara leiklutur [...] pakkaðu smáar barnahendur gávulutir í eskjurnar. Okkara børn lótu - og tey fingu eisini. Tey lótu smáar gávulutir og fingu tilvitskuna um, hvussu vælsignað vit eru, og hvussu ússalig kor onnur hava. Vit eiga

evangeliinum stendur: “Eg var svangur, og tit góvu mær at eta; eg var tystur, og tit góvu mær at drekka; eg var ókunnigur, og tit hýstu mær.” Spurningurin er, um vit áhaldandi bara kunnu gera okkum dælt [...] og tey fingu eisini. Tey lótu smáar gávulutir og fingu tilvitskuna um, hvussu vælsignað vit eru, og hvussu ússalig kor onnur hava. Vit eiga ikki at taka okkara góðu kor fyri givið. *** Góðu tit øll! Eitt [...] hjálpa við arbeiðnum so skjótt, hon var so mikið birg. Men bara 8 ára gomul misti hon mammu sína. Tey sjey systkini vórðu send ymsa staðni út til skyldfólk at vera. Eingin ivi er um, at hetta tók einari

radiatorinum, áðrenn tey fóru til songar o.s.fr. Eisini vóru tit ofta í Havn og passaðu ommubørnini, um vit høvdu tørv á tí. At tit vóru so nógv um tey, viðførdi eitt tætt forhold tykkara millum, til gleði [...] skuldi verða verandi, men so møtti tú pabba. Á føðingardegi hansara 18. Jan. 1948 giftust tit og fingu okkum báðar, fyrst Jacob í 1949 og síðan Jørgen í 1951. Tú og pabba fingu nógv góð ár saman, og pabba [...] pabba doyði bert 6 mðr áðrenn tit kundu halda gullbrúdleyp. Ommubørnini elskaðu at koma suður at vitja teg og pabba. Har vóru tey forkelað við morgunmati uppá songina, te við sukur í, tú hitaði teimum dýnu

tikið við sær í modernaða dagligdagin, men kanska ikki hugsa so nógv um at teir bera víðari. Kendi fólkalívsfrøðingurin Gert Hofstede hevur sagt um mentanir at tær kunnu greinast eins og ein leykur. Ein leykur [...] uppruna í kristindóminum. Eitt av hesum ritualum ella siðvenjum um eg kann orða tað soleiðis, er Jóltíðin. Jólini er um nakað eitt gott dømi um hvussu beinrakin leykgreiningin hjá Hofstede er. Her í Føroyum [...] varð boðið inn í lærarahúsini, har vit fingu ein góðan kaffimunn og rísalamande. Ritan fór til Fugloyar eftir fólki, sum hon setti inn í Sund, og tí var tíðin so góð, at vit valdu at fara inn í Kirkjuna

á Psykiatriska deplinum kunnaðu seg um aðrar og meira hóskandi viðgerðarhættir til júst henda sjúklingabólk. Úrslitið var, at eg sjálv og nøkur onnur starvsfólk fingu høvi at dugna okkum innan metoduna [...] eftirhondini gerst so sterkt, at vit kunnu sleppa og síggja vakra flogið av tí (ofta) unga menniskjanum, sum einaferð ikki helt seg hava virðið at liva, men sum nú møtir verðini í tryggari vissu um, at lívið er [...] kann eg oftast! Um also politiska skipanin loyvir tí... Og við sparitiltøkunum sum liggja í kortunum fyri Psykiatriska depilin í komandi fíggjarlóg, loyvi eg mær stórliga at ivast í, um rúm er fyri ambulantum

Símun royndi at lyfta bóltin upp um málverjan, sum kom út ímóti, men tíverri fekk málverjin bóltin í høvdið! Eitt korter eftir steðgin skoraði Jóan Símun, og so var talan um framúr liðavrik. Fróði Benjaminsen [...] myndað við góðum hugburði og stríðsvilja. Talan var um besta leikliga avrikið hjá Føroyum í fótbólti nakrantið. Seinastu ferðirnar hava verið ábendingar um, at Lars Olsen og hansara menn høvdu fingið tak á [...] smekkði bóltin í netið. Tá var 1-0 til Føroyar, og tað restaði ein hálvur tími! Spurningurin var so, um føroyingarnir fóru at halda tørn, tí tað eru longu fleiri vikur síðani, at punktum varð sett í heimligu

lýst av vísmanninum, sum í orðatøkunum skrivar so um júst hetta evni: vegurin, ið hini gudleysu ganga, er sum bølmyrkur; tey vita ikki, hvat tey fara at detta um, men gøtan, ið hini rættvísu ganga, er lík [...] Vórðu “ hesi virði” menniskjalig og ikki kristin, so var heimur okkara ein heilt annar at liva í í dag! Men júst tí at tey ikki eru menniskjalig, er støðan so út av lagi syrgilig og døpur, sum hon er. Tað [...] tjóðir um allan heim vaknaðu og miðvíst fóru at taka sær av teimum treingjandi! Privat og alment varð farið undir at hjálpa og grøða tey sjúku. Tey gomlu vórðu ikki longur slept upp á fjall, men fingu virðiligar

Mentanarnevnd Klaksvíkar býráð, endurgivin. Góðu tit øll, sum her eru komin saman Eg vil vegna býráðið bjóða tykkum øllum vælkomin til bókaútgávuna hjá Niclas Hera. So rótleyst er sinni títt, altíð á ferð tað [...] Ludda; úti er gott, men heima er best? Tann eydnan, tú hómar um blánandi fjøll, hvør sigur hon finst ei í heimahøll? Tú átti ei friðleysur leita so fjart, men lært teg at elska tað, sum tú sært. Man Niclas [...] Jákupsson legði fram nýggja bók í býráðshøllini, hann hevur skrivað, við heitinum Karlo og Luddi. Talan er um barnabók við fulgaímyndum, har Karlo er raskur og brasin – torur og vil alt. Meðan Luddi er varin og