Countrysangarin Karstin Danielsen hevur givið nýggjan sang út. Sangurin kallast "Hundar, børn og rabarbuvín". Tom T. Hall hevur skrivað sangin, og Steintór Rasmussen hevur týtt til føroyskt. Sangurin er

neyvleika. Í klassa 3 vann Moss við Apsalon Hansen, sum fingu 308 stigum. Í klassa 2 kappaðust sjey hundar, og ta kappingina vann Peik við Hanus Højgaard. Teir fingu 268 stig. Og í klassa 1 varð tað hundurin

kanna títtleikan av endosníkum (ormum) í hundi í Føroyum. ? Av tí at nógvir hundar koma til Føroya, vænta vit, at summir hundar bera smittu. Tað kann vera ógvuliga óheppið, tí at teir kunnu smitta onnur [...] fyri nøkrum fáum árum síðani varð hjarta - lungnaormur (Angiostrongylus vasorum) funnin í Danmark. Hundar við hesum ormi hava trupulleikar í andaleiðini. Sjúkuavgerðin, sum tikin varð, var skeiv, og tí fingu [...] trupulleikin er. Tí verður mælt hundaeigarum til at seta seg í samband við tey bæði, so at so nógvir hundar, sum gjørligt kunnu verða kannaðir. Fólk, ið hava áhuga fyri at fáa hund sín kannaðan fyri orm, kunnu

sjúkuna í Føroyum. Hundar sum verða innfluttir, og hundar, sum fara at ferðast, skulu koppsetast móti hesi sjúkuni. Landsdjóralæknin sigur, at sjúkan ikki smittar lætt millum hundar. Hon kann tó smitta [...] dagarnar hava nógvar søgur gingið á Facebook um eina vandamikla livrasjúku, ið ger um seg millum hundar. Landsdjóralæknin váttar, at hon hevur fingið eina fráboðan frá einum føroyskum djóralækna um ein

sigur, at eitt nýtt tiltak á skránni hesaferð, er ein kapping millum hundar, sum Rene Hansen kemur at standa fyri. Her koma eisini hundar úr øðrum bygdum til Nólsoyar at kappast. Peningurin, sum kemur inn

vanliga gerandisdegnum aðrastaðni, tí nógv tíð fer til djórini. Familjan hevur bæði seyð, ross, neyt, hundar, gæs, dunnur og kaninir. Men hesin gerandisdagur broytist eisini, tá farið verður inn í hesa tíð

neyt, harav eitt til tvey mjólkneyt. Eisini hava tey ross, gæs, dunnur, tvær kaninir og tríggjar hundar, har tey bæði síðstnevndu kunnu roknast húsdjór. Tá Døgg og Sproti ikki hava onnur børn, er tað gott

ella minni fortreð. Slokkarnir toldu ongan vind. Vit keypti eisini nógv eplir av Sandi. Vit høvdu hundar, og vit lótu nógvar hvølpar til seyðahundar, serliga til Sandoynna. Prísurin var ein sekk av eplum

inn á tey sjúkrahús, vit hava, og búfólkini á Pensionatinum vórðu nú til jólar rikin av húsinum sum hundar. Men vit skulu hava undirsjóartunnil og skattalættar til ein samfelagsbólk, har onkur hevur upp til

mikukvøldið, minti ikki sørt um støðuna í londum við hernaðarstýri, tí løgreglan var bæði vápnað og hevði hundar við, umframt at hon longu hevði bílagt sjúkrabil at standa til reiðar. Hon sigur eisini, at langt