fryst, áðrenn tað verður avskipað. Um fuglin sigur Óla Jákup í Dímun, at í ár hevur verið væl av lunda. Hann hevur verið í bakkanum hvønn dag. Og tað metir dímunnarbóndin sum gott tekin. Onnur ár er tað [...] at skúgvurin er ein orsøk til, at so lítið av heiðafulgi er. Sjálvur hevur hann sæð, skúgvin taka lunda í bakkanum. So heiðafuglinum man hann ivaleyst eisini fara við, heldur Óla Jákup. Og av tí, at økið

Bjørn Patursson í Koltri sigur í viðmerking til málið um lundapakkarnar, at eingin sleppur at fleyga lunda fyri hann. - Fólk leppa at luttaka og eg eri við sjálvur. Hetta er tað, sum á donskum kallast ?Bo [...] taka pening fyri. Alt fellur til garðin Bjørn Patursson leggur dent á, at talan er ikki um gjald pr. lunda, tí alt fellur til garðin. - Ferðamaðurin letur pening fyri upplivilsið. Hann sleppur at luttaka í

Julia Cussans, sum sær hon víkingafólkini fyri sær. Og hvør veit. Kanska hava tey fingu steiktan lunda til døgurða? - Sært tú hasar hvítu strikurnar í moldini? Hatta eru leivdir av fuglabeinum, so tað

skordýr er minkað. - Longu í 1768 kom rottan til landið, hon hevur gjørt stóran skaða og minkað um lunda, skráp og drunnhvítastovnin. - Í nýggjari tíð eru fleiri nýggj plantu- og djórasløg sædd kring landið

í Føroyum. Jóhannis Danielsen, Havstovan: Kanningar av ferðing hjá- og dálking av lomviga, ritu, lunda, havhesti, likku, fiskimása og æðu. Kári Mortensen, Jarðfeingi: Virkisætlan. Framtíðar orkuskipan

sigur Óla Jákup. Fyrstu lombini eru komin, og hann væntar, at tað fer at lemba regluliga frá nú av. Lunda hevur hann ikki sæð í bakkanum enn, sigur hann, hóast farið er nakrar dagar um summarmála, tá gamalt

Seyðtorvuni. Í Seyðtorvuni hava viðoyingar smáttu standandi, sum teir plaga at sova í, tá teir fleyga lunda. Ein annar møguleiki er at fara úr Nakkinum vestur undir Kallin, sum er norðurendin á Kalsoynni. Siglt

? Eg las herfyri, at »menn doyggja áðrenn teir fylla, og konur eftir at tær eru fyltar«. Fyltan lunda havi eg fingið, men ongantíð fylt konufólk, leggur hann skemtandi fyri áðrenn vit sessast í stovuni

? Eg las herfyri, at »menn doyggja áðrenn teir fylla, og konur eftir at tær eru fyltar«. Fyltan lunda havi eg fingið, men ongantíð fylt konufólk, leggur hann skemtandi fyri áðrenn vit sessast í stovuni

skúvoyingur, sigur, at hetta er lítið av miklum – og at lomvigin er stórliga minkaður í Skúvoy eisini. Lunda, hinvegin sæst ikki nógv til. Um tað so bara er av tilvild, ella tað ikki er frægari til í ár, er