, ið er skotskt ævintýr, sum Jóhannes Enni hevur týtt, Tummil Lítli eftir brøðurnar Grimm, sum Heðin Brú hevur týtt, Søgan um gularótina eftir I. M. Nordentoft, sum Jóhannes Enni hevur týtt, Abbi er sjórænari [...] Lööf, sum Pauli Nielsen hevur týtt, Úlvurin og tey sjey geitarlombini eftir brøðurnar Grimm, sum Heðin Brú hevur týtt, Haran og snigilin eftir brøðurnar Grimm, sum Jóhannes Enni hevur týtt, Køkumaðurin eftir

siglt saman við fleiri skálvíkingum og monnum aðrastaðni úr oynni. Bygdamaður tykkara, skaldið Heðin Brú, letur søguna Fjallaskuggan enda við, at børnini spyrja pápan: ?Nær verður summar ?? Og pápin svarar: [...] eisini gera tað hugaligari hjá ungfólki at búsetast í oynni. Brúka vit myndina frá søguni hjá Heðini Brú, kunnu vit siga, at búskaparliga stendur sólin høgt ? og skuggarnir eru fáir, sjálvt um onkur svartur

skatt enn Havnin t.d. ger, so er torført at síggja, hví í Guðs garði fólk búleikast í útjaðaranum? Heðin Brú segði, at føroyingar búgva ikki í Føroyum av praktiskum grundum, men man býr væl saktans ikki í

uppaftur meira ikki at átaka sær hesa ábyrgd. Tá hevur tú einki at flýggja uttan ta tómu tægu, sum Heðin Brú so væl lýsir týdningin av at røkja mentanararvin. At enda skal eg landsstýrisins vegna bera fram

aftrat útróðrinum og skipsfiskiskapinum. Ætlanin var, at William Heinesen og Heðin Brú skuldu skriva annaðhvørt kapittul, men Heðin Brú hevði so nógv um at vera, at hann ikki setti penn á blað. Kortini var hann [...] enn mangur annar. Tá ið William Heinesen - einsamallur - hevði skrivað "Noatun", bjóðaði hann Heðini Brú at standa sum medhøvundur, men tað vildi hesin ikki. Helt seg ikki hava uppiborið tað. Sperdur bóndi [...] húskið fingu eina syndarliga lagnu. (Annars snýr "Tað stóra takið" hjá tí ætlaða medhøvundanum, Heðini Brú, seg nettupp um hetta umskiftið í føroyska samfelagnum). Drápsmaður í Nóatúnum Frásøgnin í "Noatun"

skips. Veturin 1919-20 fór hann á Føroya fólkaháskúla (sæmbart K. Hoydal saman við bygdamanninum Heðin Brú), og samveran við lærarar skúlans, Rasmus og Símun, gjørdi honum stóran mun. Næmingarnir á háskúlanum

staðið í skuld til hann, bæði so og so, hevði okkara frælsa støða verið skerd«. Eg haldi ikki, at Heðin Brú hevur ætlað at skriva eina tipp topp bókmentaliga skaldsøgu. Umframt tað siðsøguliga og søuliga [...] hann var ungur. Allir hesir dreymar, droymdir av fólkum, sum nógv tá skírdu ørvitisfiskar, hevði Heðin Brú sæð verða gingnar út. Fyri honum var Durita ein sonn ímynd av tí besta í hansara tíð. Tey sum skiltu

einfaldu arbeiðssamu mansmyndirnar minna um samsvarandi í báðum teimum seinastu skaldsøgunum eftir Heðin Brú, »Men lívið lær« og »Tað stóra takið«. Tann sama menningaroptimisman eyðkennir eisini fyri ein part

Heðini Brú, tí hon hóskar so avbera væl til mannin og høvið her í dag, tí hon viðger teir stóru eksistentiellu spurningarnar, hvat vit gera, meðan vit eru á lívi, hvat tað er at liva o.s.fr. Heðin Brú viðger [...] lærda letur tær tað dýra gullið og tann førning, sum tú hevur í viðføri longri fram á vegin, sum Heðin Brú tekur til í Fedranna talu. Og eingin veit betur enn tann, sum hevur arbeitt saman við hesum manni [...] lærumeistara. Tí haldi eg, at hann bæði er stoltur og fegin og kanska eitt sindur rørdur eisini. Heðin Brú sigur soleiðis í Fedranna talu: lívlát er ikki deyðin, lívlát er hetta at seta   førningin av sær

livað í eini tíð, har lagnan - mangan undir trongum korum - aldi fram eiginleikar, ið bóru uppi. Heðin Brú, sáli, hevur í yrking sínari »Fedranna Tala» lýst á ein einastandandi hátt, virðini ið verða borin