smáar ella stórar tjóðir, - tað finnast bara tjóðir.” Eitt nógv brúkt orð í tíðini er tað, sum bretar rópa “nation building” – tjóðarbygging ella tjóðarlaðing. Oftast verður hetta brúkt um tjóðarlaðing í einum
við at verða skotnir, men tað hendi so einki meira. Hinar menninar sóu vit einki til. Vit royndu at rópa, men eingin svaraði. Eg var hvíttklæddur, bert í føroyskum undirbuksum og føroyskum hosum, und
um at verða sigldur út til skipið, runnu teir oman eftir trappuni, tigandi, tí teir tordu ikki at rópa. Men tá ið teir komu har oman, var ferðamaðurin longu í bátinum, og sjómaðurin kastaði trossan. Teir
tað, sum vit vilja, at okkara Merki skal umboða. Vit hava frælsi at siga okkara meining og eisini at rópa tær um allar geilar, um vit hava hug ella tørv á tí. Tað er í sjálvum sær kanska tað mest dýrabæra
áskoðararnir komu til Friends Arena í góðum lag, men vóru plaseraðir so, at teir ikki kundu standa upp og rópa, sum annars altíð hevur verið vanligt. Tað endaði við, at einstakir føroyingar blivu tveittir út.
framvegis at venja meg við at verða rópt “profesora” – eg vil jú satt at siga helst hava, at tey bara rópa meg “Ani” (eingin her í Suðuramerika dugir at siga “Annika”, oftast endar tað sum “Amnita” ella okkurt
aaarrrggg ... Nú nærkast. Mamma hevur endurfunnið neistan. Hon ressast við og brúkar orkuna í skáanum at rópa sum eitt ótt. Øll miðleys eymkan er av. Nú berjist mamma sum fyri lívinum. Fyri mínum lívi. – Eitt
landslógina, eina felagslóg fyri sítt land, eina ta fyrstu av sínum slag í Europa, og Biskupa søgur rópa Audun “hinn vitrasta mann til landslaga”. Nógv bendir á, at Audun eisini var málkønur, helst hevur
tánna í rættan vinkul. Í hesum stríði brúka tey bæði ein beinan meitil og eina krongluta tong. Tongina rópa tey tvístertu, tí hon minnir mest um kløurnar í hesum miðvísa skriðkykti. At enda tekur Jákup í tánna
tað seinasta at fáa málið lýst til botns, áðrenn trýst varð á søluknøttarnar, men hetta var sum at rópa út í oyðimørkina, har var heldur onki bergmál tá, frá hesum báðum spenstigu hanunum Óla Breckmann
