»heilagur ert Tú...Tú dripin var...O, vit tilbiðja Teg...eg elski Hann...vit rópa Jesus...vit lyfta hendur upp...Eg vil vera Tín...Guð, nem við meg nú...Tú gav Títt lív...«, vísa á eina óspilta, fulla og

vakmyndatólum á einari bensinstøð, ið liggur har nærhendis, og politiið er runt hjá fyritøkum fyri at fáa hendur á upptøkum frá vakmyndatólum. Men enn er ov tíðliga at siga, um talan er um horvnu gentuna.

hundrað árini. Hetta stendur alt fyri hóttafalli. Tað tykist sum alt snýr seg um at hava so fáar hendur, ið arbeiða fisk sum gjørligt, og restin skal so trilla tumlar. Samfelagsvirðið, ið línuskipini føra [...] fryst og koyrd umborð á fraktskip, fyri síðani at verða virðisøkt uttanlands. Hetta eru føroyskar hendur sum virka, og føroyskir kassar ið fáa ágóðan av virkingini. Áheitan Tað má ikki henda, at vit av

slerdi seg. Sunnumorgunin fekk ein maður frammaná í býnum. Teir vóru tveir, sum vóru farnir til hendurs, og báðir bløddu. Annars varð ein maður sunnumorgunin skuldsettur fyri brot á politiviðtøkurnar.

ógvuliga lítil og tað er heldur ongin í Løgtinginum, sum tosar um tað longur. Tí ivast hann í um meiri hendur í málinum. Sjálvur heldur hann, at hetta gevur ábendingar um, at ætlanin at endurskoða vallógina

tey ongantíð og í nátt varð løgreglan boðsend at koma í Steinatún, har nakrir mans vóru farnir til hendurs við kenning. Løgreglan sigur, at tað var mest sum í spølni, men tað fekk kortini ein bráðan enda

Framsøgumaðurin, Finnbogi Arge, var heitur fortalari fyri, at landsins fyritøkur fara á privatar hendur. Jenis av Rana úr Miðflokkinum helt, at talan var um ein sjónleik ella eina parodi, tí val verður [...] Sum heild vóru eisini nógvir tingmenn, sum ikki sóu nakað kløgt í at lata Føroya Banka á privatar hendur. Tingmenn megnaðu heldur ikki at halda seg til evnið, og gamalt partapolitiskt stríð vísti seg javnan

Men tað komu bert fá mótmæli, og ístaðin streymaðu milliónir av kvinnum til læknarnar fyri at fáa hendur á hesi lítlu tablettini við stóra árininum. Bert katólska kirkjan var áhaldin í sínum mótmælum. Tey

n hjá Elisabeth Rehn fyri norðurlendsku starvsfeløgunum. Tað bleiv litið Martini og teimum upp í hendur at servera fyri tignarligu gestunum. Við millimeturs presisjón fingu hann og felagarnir alt bestikk

mála kom knappliga. Eg fekk nøkur jólakort, sum fjølbrekað fólk høvdu málað. Hetta vóru fólk uttan hendur. Tey høvdu málað við ørmunum, føtrunum ella munninum. Eg hugsaði, at tá íð tey kundu mála, so kundi