eru aftur farin at trúgva uppá, at tað er við okkara egnu dømikraft vit skulu byggja land ? ikki við fantasifullum lyklaloysnum uttan úr heimi. Tað er okkara egni kunnleiki saman við kunnleikanum hjá øðrum [...] Tíðarinnar fylla: Er tulkingin av okkara nær-søguliga veruleika á leið, so er mangt sum bendir á, at vit júst í hesum døgum eru í tíðarinnar fyllu, um vit hugsa um okkara møguleikar at menna landið. Tey [...] hann er deyðadømdur uppá forhond ? bæði bygnaðin í landsfyrisitingini og bygnaðin millum kommunu og land. Dreymurin: Í dreyminum eru vit ikki stórt fleiri enn vit eru í dag, 50-100.000 fólk í øllum aldri
friðhalgi, og at tað sostatt er skylda okkara at líta at jørðini, sjónum, vatninum og luftini, saman við teimum verum, sum liva her - ikki bert sum einum arvi frá forfedrum okkara, men eisini sum einum láni frá [...] hjá smábátum ein av aldarinnar størsta ágangi, ið gjørdar er á útróðrarmenn, fiskiveiðumentan og land okkara. Væl hagreiddur húkaveiddur fiskur er fyrsta floks vistfrøðilig vøra, ið gevur hægsta prís og [...] áleið okkara tørv, um vit sløkkja dieselmotorarnar og við tí minka um vakstrarhúsútlátið við 14%. Hitra-parkin verður sett til ravmagnsnetið summari 2004. Vinarliga legg til merkis at grannar okkara seta
eiga vit at síggja hesar tilflytarar sum ein ágóða og eitt tilfeingi, sum kann ríka og fjálga um land okkara í framtíðini, sigur Landsstýrismaðurin. Men hann sigur, at samtykkir Løgtingið, at vit skulu taka [...] her heima. Í veruleikanum haldi eg, at tað er ein moralsk skylda hjá okkum, sum friðarligt og ríkt land, at hjálpa eftir førimuni. Tað sigur Poul Michelsen, landsstýrismaður í uttanlandsmálum. Samgongan
Beintu og Eiler. Kaffi kom á borðið. Vit prátaðu um tað andaliga várlotið og veking, sum vitjaði land okkara. Hann var blivin varugur við, at menn, sum sigldu við skipum hansara, høvdu býtt tað harða lívið [...] hesum vinnulívsmanni og reiðara. Vit eru mangar familjur runt í landi okkara, sum hava notið gott av hesum slóðara og kappa innan okkara fiskivinnu.Bókaverkini, sum gjørd eru um Eiler, boða frá einum manni
Ilt at siga, hvat er verri, ósannindi ella óførleiki. Men okkurt er grundleggjandi galið, tá ið land okkara kann geva útlendingum so ymisk og ósambærlig boð.? ?Sjálvandi kann vera talan um ósemju um allýsingar [...] fram á pallin – og helt minningarorð um føroyska toskin, ið eftir øllum at døma ikki verður millum okkara longur. Landsins sakkøni stovnur helt stóran vanda vera á ferð bæði viðvíkjandi toski, hýsu og upsa [...] og, hvat gróðurin kann bera, og síðani seta úrtøku í framtíð fram um mettu í nútíð.? ?Fiskastovnar okkara er nú í tykkara hondum.
tryggja stovnin 'føroysk ross', og tað tykist ikki heilt eyðsýnt, at vit nóg miðvíst gera okkara til sum land og tjóð, at tað kann verða varðveitt, men eisini styrkt. Søguna kenna tey flestu, tá Felagið [...] tí nógvir spurningar eru um hetta evni eins og framfýsnar ætlanir hjá teimum, sum í dag virka fyri okkara serstaka rossastovni. 1) Hvussu gongur við at útvega føroyska rossinum eitt pass, so at ross kunnu [...] hevur lagað seg til føroyska veðurlagið og livikorini. Hetta ross hevur í dag ein avgerandi leiklut í okkara mentanararvi, men hóast tað, so er tað í sera stórum vanda fyri at doyggja út, ikki minst tí nógv
herdeildir aftur úr Pólandi, so valdaði kríggj ímillum lond okkara. Eg má siga tykkum nú, at eingin slík afturtøka er framd, og tað merkir so, at land okkara og Týskland nú eru í kríggi ímóti hvørjum øðrum. Beiskt [...] vit ikki kunnu trúgva nøkrum orði, sum stjórnarleiðari Týsklands sigur, og har einki fólk og einki land kann kenna seg trygt, hava vit tikið avgerð um at gera ein enda á hesum. Eg veit, at tit fara at gera
hava okkara egna serstaka samleika sum ikki ber á brá av at minna um nakað annað fólk í heiminum. Í hvussu so er ikki fyrr enn vit hava smoygt ein mexicanarahatt niður um oyrini á okkara løgtings- [...] løgtings- og landsstýrislimum. Vit eiga øll At hava okkara hugsan um føroyska fólkaskúlan. Eg havi mína áskoðan á verandi skipan, og eg hava eisini eina áskoðan á, hvat í høvuðsheitum eigur [...] verða trupult, og krevja stóra orku, at byggja upp eina serføroyska skúlaskipan á sama støði sum í okkara grannalondum. Elektronisku fjølmiðlarnir bóðu sjálvsagt teir ábyrgdarhavandi um viðmerkingar til
er eftir mínum tykki, at vit fáa hesa inniligu tjóðskaparkensluna - at vit elska okkara land og fara við gleði í okkara tjóðbúna. Hon heldur, at hetta sæst eisini aftur í litfagra búnanum. - Tað er so
num, eisini teimum, har vit vaksa um okkara andaliga og mentanarliga lívshøpi sum menniskju og mentanarverur. Tað er tá, vit byggja land, varða um og menna okkara samleika sum menniskju og sum fólk í tíð [...] heiður - her við minnisvarðan - at bera fram eina kvøðu til minnið um hetta læknavísindaliga stórmenni okkara. Tað er so nógv sum kann sigast um henda mann, men eg havi avsetta tíð. Lat meg byrja við at siga [...] kastar sín glans á tann, sum fær hana, men eisini á tann stovn, sum vísindamaðurin starvast við og á land hansara. Soleiðis var tað tá, og soleiðis er tað enn. Vit mugu minnast til, at hetta hendi í eini