DR, har fólk settu spurningar og so svaraðu vit, sigur Guðrun. Týsdagur er settur av til at finna klæðir til finaluna. - Vit hava øll fingið sponsorar uttanum DR og fara so at finna útav, hvørji klæði vit
til Danmarkar og síðani til Tróndheim hósdagin tann 14. juni var ítøkilig. Súkklur vóru pakkaðar og klæðir til alt hugsandi veður. GPS, gel, bar – ja, alt var klárt og pakkað niður. Menninir vóru eisini klárir
er ikki so stórur í lítlu Føroyum, men Berit heldur, at fleiri og fleiri ynskja sær spesialseymað klæðir í dag. Og tað er vorðið nógv meira útbreitt at lata seg í gallaklæðir – eisini til smærri tiltøk
gevur okkum, sum í næstum ætla at klæða okkum til Planet Galla, at tað ikki skulu vera siðbundin klæðir t.e. ikki bara ein vanligur klædningur saman við eini vanligari skjúrtu: Maðurin, ið heldur, hann
sítt bestikk, so rættaði tænarin tað, tá hesin kom aftur til borðið hjá tær, sigur Marni flennandi. Klæðir Hvønn morgun kundu tey fáa morgunmat inn í kamarið, um tey bíløgdu tað í room-service. Tað gekk fyri
til Klaksvíkar og síggja stóra úrvalið. Í fjórðingsøld Í 1973 fór Johannes Brandal undir at selja klæðir. Miðskeiðis í áttati árunum bygdi hann ein stóran handilsbygning í grannalagnum hjá tí gamla handlinum [...] misti kortini ikki áræðið, og tríggjar mánaðir seinni lat hann klædnahandilin upp í Havn. - Eg seldi klæðir í Havn í trý ár, til eg fann út av, at eg ikki treivst í Havn. Antin mátti familjan flyta til Havnar [...] Handilin í Havn varð seldur í 1995 til Handilskjarnan. - Tá var eg ógvuliga troyttur av at selja klæðir. Tað var komið mær upp um hálsvølin, so tað var eisini ein orsøk til, at eg gavst. - Eg stúri sum
mjólkapakki um dagin, 1/10 av húsaleiguni – tað dupulta, um tvey búgva saman, mánaðarhald til fitness, klæðir frá topp til tá til pinkubarnið, fýra túrar aftur og fram við Smyrli, og nógv annað.
heilsu. Nærum allir næmingarnir seyma sær egin skjúrt og brodera turriklæði og fyriklæði til føroysk klæðir. Skúlin leggur seg eftir at halda lív í siðbundnari føroyskari mentan, samstundis er skúlin ein
verða tiknir. Og tey, ið eru eftir nátungum, eiga at vera í oljuklæðum og at vaska tey, og onnur klæðir, tey hava verið í, væl, tá ið tey eru komn aftur. Tað er eisini avgerandi at vaska sær væl um hendurnar
heldur at endurnýtsluhandlar høvdu fingið nógv størri undirtøku, um teir løgdu størri dent á at velja klæðir til ungdómin. Tað er øgiliga moderna millum ung at ganga í endurnýtsluklæðum, so handlarnir kundi [...] Sjálv dámar Erika væl at ganga í endurnýtsluklæðum, men hon heldur ofta at tað er torført at finna klæðir til ung fólk. Í endurnýtsluhandlinum í Føroyum verða klæðini oftani vald eftir kvaliteti, og ikki