Tann 20. juni verður Jóhan Hendrik Winther Poulsen professari sjeytifimm. Jóhan Hendrik er uttan iva tann, ið hevur sett størstan dám á føroyska málrøkt og orðagerð seinastu 40 árini. Tey fæstu munnu
verið góð í ráðum hvør á sínum øki. Aðrir góðir stuðlar og ráðgevarar hava verið advokaturin Halgir Winther Poulsen og grannskoðararnir fyrst Carl Vilhelm Weihe, sáli, og síðan Claus Rasmussen. Mortan endaði
Men eg fari oman so skjótt sum eg eri liðugur at tosa við tykkum!, endar hann samrøðuna við Elin Winther Poulsen frá Rás 2. Klokkan er 23:07 og enn er einki broytt í uppteljingini. Umboðini fyri tíðind
sigur Tryggvi Kallsoy. Umstøðurnar hjá manningini vóru slíkar, sum hvørki Óli Jacobsen ella Ingeborg Winther á nakran hátt høvdu góðtikið. Han vóru flest japanarar við. Men eisini nakrir indonesar. Og teir
føroyskari rættarsøgu, tá Fasti Gerðarrætturin kom saman fyri fyrstu ferð at viðgera eitt mál. Halgir Winther Poulsen, gerðarrættarformaður, rósti eisini advokatunum fyri at hava gjørt hetta málið meira spennandi
Hannelena Jacobsen, Klaksvík. Mynd: SaH Tey sum ikki kundu møta eru: Sofus Borðoy, Tórshavn, Mourits Winther Nolsøe, Bagsværd, Niels Dann West, Tórshavn, Snorri Kitler, Tórshavn, Markus Klein, Hirtshals, Karl
bidraget til, at vi nu kan flytte vores repræsentation ind i dette hus. Det gælder arkitekt Árni Winthers firma, som har fundet en flot og praktisk løsning på et vanskeligt, arkitektonisk problem. Denne
hólvdist í ringum og tann einasti, sum tordi at taka stig til at bjarga teimum, var vágbingurin, Ditlev Winther. Hann er í løtuni staddur í Spania, har hann er kokkur á einum grabbara, sum eitur Frigg hjá ein
Føroya Fiskavirking heilt einfalt ikki selt. Í einum Formaðurin fyri Framtaksgrunn Føroya, Niels Winther Poulsen, sigur, at tá teir nú hava fingið eina klára útmelding frá Landsstýrinum, at teir eru farnir
Marita umboðar Blóðbankan, Heðin Thomsen, umboðandi læknarnar á Landssjúkrahúsinum, Jóan Hendrik Winther Poulsen og Randi H. Jakobsen, sum umboða vanligu blóðgevararnar. Nevndin hevur ikki skipað seg enn