tankarnar fram og fær menninar at taka og broyta støðu, er eisini eitt slag av øði. Ein maður er deyður, og onkur er sekur. Spurningurin er, hvør skal revsast. Altso umboða teir egna vreiði umframt at
Landavegin, og hann høgdi gravsteinar. Eg minnist henda abbabeiggja mín, men hann var langsíðani deyður. Hann átti eina dóttir sum kallaðist Lina. Eg fór til hana at spyrja, um hon visti nakað um ein gravstein
vinir og manning hugnaðu sær við práti og sangi til út á kvøldi. Vikudagin seinni vart tú knappliga deyður. Alt rundan um teg varð tagnað, alt kendist stilt og eingin fann orð fyri hesum sorgarleiki. Vit
- Ein góður listamaður er ein deyður listamaður, sum onki seldi, meðan hann livdi. So vita tit tað, tit sum klára at fylla Listaskálan við áskoðarum ella liggja ovast á metseljaralistanum hjá bókasøluni
Finalan nærkast Og tað er helst lítið at ivast í, at dreymurin hjá StÍF um at endurvinna FM nú er deyður og jarðaður. Fimm stig upp til oddin og bara fimm dystir at heinta hetta í, tykist í øllum førum
tær seinastu støðirnar frá pínslusøguni inni í kirkjuni. Har Jesus varð úrlatin. Negldur á krossin. Deyður á krossinum. Niðurtikin. Og at enda jarðaður. Her finnur tú fyrst og fremst klettin, sum sagdur verður
helst av endaúrslitinum av krígnum. Vís mær ein tann einasta ein føroying seinastu 1000 árini, sum er deyður vegna trúarsakir, ella fyri nøkrum politiskum máli, ikki ein mær vitandi. Mús kanska, men hann doyði
tað verður so ikki enn, sigur Jens Erik og peikar við vinstru hond móti høgra armi, sum hongur púra deyður. Ov nógv ferð – Eg koyrdi ov skjótt, misti tamarhaldið á bilinum og rendi frontalt í ein annan bil
ein so sáran dreym, yrkti Janus í yrkingini "Dreymur". Stormar kvóðu um langa leið, falkurin fall deyður við áarstreym. Tað er sum Regin er mitt í verðini, hann er bæði hesi heimvendi Falkur og Bøgan ið
lá fyri framman. Hann var í góðum hondum á lívi og hann er ikki í minni góðum hondum, nú hann er deyður. »Tú var mær ein góður farbróður, Andrias, vit síggjast!« Jústinus Leivsson Eidesgaard
