rindað eina ókenda upphædd. Blaðið skrivaði nevniliga, at heilsan hjá 59 ára gamla tónleikaranum var farin at bilað, og at hann breyt saman undan Brit Awards, har hann saman við konuni og tveimum av børnunum

merkis, verður blaðið nú lutvíst prentað í litum. Hetta hendir eftir at Sosialurin og Dimmalætting eru farin í samstarv um felags prentsmiðju. Umleggingin til litprent setir stór krøv til arbeiðsplássið. Arbeitt

kil tíðindi, at tey, heilt ekstraordinert, máttu berast fólki - hóast dead-line langt síðani var farin. Fleiri undrast á hesa mannagongd - m.a. Sámal Petur í Grund, Løgtingsmaður. Ráðharrin í mentamálum

arbeiði til lítar og bara ómakað sær at hugt í Skipalistan, átti hann at sæð, hvussu skeivur hann er farin. Skipið á myndini í blaðnum er Venus I, sum Fossá ikki hevur átt í fleiri ár. Tann Venus, sum Fossá

rættis. Men Jóannes hevur so ikki bara verið synomym við fótbólt. Seinni er Jóannes nevniliga eisini farin at skriva um so mangt annað. Útbúgvingin í geografi og samfelagsfrøði kombinerað við framúr lætta

odda eftir snarálop og góðan stikkbólk fram ímillum frá Heðini á Lakjuni. Tá ið ein lítil tími var farin javnaði NSÍ. Málskjútti var Hjalgrím Elttør, sum eitt sindur úr vinstru spældi tvær ferðir eitt tvey

okkum sum starvs­fólkum at koma ígjøg­­num. Vit hava sagt nógvum góð­­­um starvsfeløgum farvæl, eru farin niður í løn og hava ar­­beitt undir størri og størri trýsti. Hetta hava vit og okkara starvsfelagar [...] Og ikki minst tá vit hugs­að um allar tær tungu løtur­nar á okkara arbeiðsplássum, sum vit øll – farin og verandi – hava havt.

hjá einum sloktum høsnarunga oman eftir nakkanum. Eg helt, at eg var bleik áðrenn, men eg var nú farin frá at vera føroyinga-grálig til at vera grísa-ljósareyð. Aja! Hvat kann eg siga? Soleiðis er viðhvørt

m skal hann hava sagt løgregluni, at hann bleiv ov seinur út á oynna, soleiðis at Brundtland var farin haðani, áðrenn hann kom. Í einari viðmerking á alnótini hevur Anders Behring Breivik umrøtt Gro Harlem

vanligt longur, men tað kemur enn fyri, at vit verða bodnir inn til ein kaffimunn. Men tíðin er nokk farin frá tíð. Nú vit eru á køksborðinum, má eg sjálvandi spyrja um tænastuna Postaheima, sum einaferð varð [...] sigur Bjarki Poulsen, og staðfestir, at Postaheima vindur meira og meira upp á seg. Fyrraparturin er farin at halla, og tað er blivið ordiliga ljóst úti. Bjarki setir meg av á Óðinshædd og eg seti meg inn