ari. Mín arbeiðsgevari er landfútin og annars løgreglan á staðnum, sum fólk, ið hava eitthvørt at kæra um, kunnu venda sær til. Spurdur, um ónøgd fólk hava vent sær til hansara í telefonini og givið honum
myndugleikaøki, og hetta fær landsstýrismaðurin einki gjørt við. Hetta merkir so eisini, at ein møgulig kæra frá umsøkjara um setan av sjómansprestastarvinum eigur at verða send til Donsku Sjómanskirkjuna ella
Kæra »Eftir galdandi reglum er ein leikari at meta sum lógligur leikari, tá hann hevur fingið loyvisbræv frá Fótbóltssambandinum. Hetta merkir í veruleikanum, at eingin spurningur kann setast við heimildina
at grannarnir kenna seg ikki tryggar og hava illgruna um, at alt fer ikki rætt fram. ? Grannarnir kæra seg um, at sprongt verður so harðliga, at tey eru bangin fyri, at okkurt kann henda. Vit hava átalað
leiki. Og øll kunnu hava stóra gleði av at kunnast við tann Hans Andrias, ið ikki bara er okkara kæra "barnarímuskald", men eisini ein argingarsamur og speiskur samfelagsviðmerkjari. Leikstjóri er Hedvig
avgjørt er fyri vaksin, men sum eisini kann gleða tey, sum eru eitt sindur yngri. - Her hitta vit okkara kæra milda barnaskald, Hans Andrias, í einum meira speiskum, samfelagsviðmerkjandi lagi. Vit síggja hann
menninir ikki sektaðir fyrr. Menninir sita nú í vaðrhaldinum i Havn og hugsa um, hvørt teir skulu kæra dómin fyri hægri rætt. Um teir taka við dóminum, ella teir í hægri rætti verða dømdir at sita styttri
rættinum. Helst tí hann sjálvur var við til at breiða uppsagnargrundina út. Jákup Mørkøre ætlaði sær at kæra málið fyri Landsrættin, men semja varð gjørd um at sleppa málinum. Í staðin stevndi hann Heilsumálaráðnum
Kæra Hóast Sumba var á Argjum og leikti landskappingardyst tann 30. august í ár, so var tað ikki fyrr enn hóskvøldið, at endaliga úrslitið av dystinum fyrilá. Á vøllinum var tað annars AB, sum vann dystin [...] sumbingar gjørdust varugir við, at AB hevði gjørt nýtslu av einum ólógligum leikara, gjørdu teir av at kæra hetta. Tað vísti seg tó, at viðkomandi leikari hevði leikloyvi, men hóast hetta, so gav kappingarnevndin
kanningini, vilja vera við, at norska vinnan hevur ikki nóg góðar karmar at virka innanfyri. Eisini kæra tey seg um, at tað almenna ger munandi meiri fyri at hjálpa eitt nú oljufeløgunum út á altjóða marknaðin