Voxbotn, G!, Summar Festivalurin, Liva, Undir Brúnni, Tórsfest, Sørvágs Country- og Bluesfestivalur. Festivalarnir eru nógvir í tali í summar, men hvussu nógvum festivalum rúmar Føroyar? Mjús, Jóansøk
tey 54 UEFA limalondini sæst á hesari slóðini: http://www.uefa.com/memberassociations/uefarankings/country/index.html
Halleluja-Sofus verður í Country-tímanum millum 16 og 17, har hann fer at velja country løg, ið honum dámar. Hann varð eitt av høvuðsnøvnunum á country-festivalinum herfyri og konsertin hevur fingið góða
Vit eru so ótrúliga væl nøgd við festivalin, sigur fyrireikari av Country- og Blues-festivalinum í Sørvági. Les eisini Tað má vera ektað Les eisini Grava eftir gulli í Sørvági “Hetta er besti festivalur [...] , ið ger festivalin so góðan. Styrkin í festivalinum er tað bygdakenda, heldur Tordis Skaalum. “Country merkir bygd og vit leggja dent á, at hetta er ein fólkafestivalur.” Festivaløkið er lítið, og alt
satiru, skapti eina flotta og fjølbroytta sýning, við sangum av øllum handa slag, frá klassiskt til country, og ikki at forgloyma, hetta so eyðkenda mjúktvibrerandi samkomusoundið. Show menn eru ein fa
The Klondyke eitur festivalmatstovan á country-festivalinum. Tað er Hvonn Brasserie, ið stendur fyri, og eftir øllum at døma er matstovan væl dámd. “Vit hava havt fitt av fólki á vitjan í dag”, sigur Jenny
er týdnindarmikið, at tiltakið sprettir úr lokalu mentanini og ikki er nakað kunstigt. Tí riggar country-festivalurin so væl her vesturi”, sigur Vinjard Magnussen at enda.
hevur summarhús her vesturi, og tá er laga manni at koma á festival. “Okkum dámar so væl hendan country-dámin. Tað er eyðsæð, at fyrireikararnir gera nógv burturúr, at fáa tað rætta huglagið fram.” Tónleikurin
Í sofunum millum pallirnar báðar, sita Benjamin og Sascha og hvíl sær beinini. Í besta country-stíli eru bæði ílatin cowboy-hatt. Tey eru úr Miðvági og gleða seg mest til Hallur Joensen í kvøld. Hann er
snotiliga hestavogninum, sita eini hjún við hvør sínum kaffikoppi. Lydia og maðurin eru av Oyri og eru á country-festivali fyri fyrstu ferð. “Vit komu, tí vit ongantíð hava verið her fyrr og vildu royna okkurt [...] av tí sama eru meiri fyrikomandi.” Tað tykist nógv friðaligari her, huglagið er róligt og meðan country-tónarnir frá pallinum sveima yvir festivaløkinum, ganga fólk róliga og spáka millum básirnar. Lydia
