TV-ávísini, har tað lá í Las Palmas á Grand Kanariu og lossaði henda dýra og ólógliga "fong". Skipið bar framvegis navnið Mars, eins og gamli heimstaðurin og kennibókstavirnir stóðu á brúnni ella skipssíðuni
og tað var um reppið, at teir javnaðu. Danski venjarin, Morten Olsen var í øðini inn á dómaran. Tað bar at enda við sær, at danski venjarin varð burturvístur. Reyða kortið ber við sær, at Morten Olsen m
seinna hálvleiki kom KÍ munandi betur frá byrjan, og KÍ-málverjin greiðir soleiðis frá, hvussu tað bar til. – Spæla vit ikki væl, so má innsatsurin vera í lagi og tað var hann í seinna hálvleiki, har eg
Lærarafelags skipaðu fyri, og var hetta stórhending tá. Nú vóru so nógvar føroyskar bøkur, at til bar at skipa fyri rimmar útsølu við fleiri hundrað bókum. Kortini er tað greitt, at føroyski bókamarknaðurin
Leirvík, har dysturin varð avblástur. Eftir samanstoytt fall ein av spælarum hjá HB í óvit, og ikki bar til at fáa nakað lívstekin frá honum í drúgva tíð. At enda kom sjúkrabilur á staðið, men tá vóru bæði
Hansen, og tað hildu báðir verða fínasta slag. Teir møttu hvønn morgun kl.8 og høvdu frí kl.17. Har bar ikki til at slappa av, teir vóru í gongd alla tíðina, onkuntíð vóru teir inni í frystarínum og arbeiddu
vaksin. Sum einkjan, Hjørdis vísir á í Sosialinum seinasta fríggjadag, so er hetta ikki rætt. Hákun bar ongantíð eftirnavnið Poulsen hjá pápanum Jóan Hendrik úr Skúvoy, men var doyptur eftirnavnið Djurhuus
viðskiftafólkini, føroyska samfelagið og alt Føroya fólk. Formaðurin í Føroya Postfelag, Sunleiv Højgaard, bar eisini fram eina heilsan. Til endans hevði fyrrverandi marknaðarleiðarin hjá Postverkinum, Mortan Rasmussen
ikki til tónleikin hjá Credo. Hóast at vit í fyrsta lagnum fingu ávísar Evanescence referansur, so bar røddin hjá Astu ikki heilt hesa samanbering. Í tí eina friðarliga lagnum riggaðu kvinnurøddirnar tó
mong ár á baki í FSF. Áður valdaði altíð spenningur um nevndarvalið, inntil tað var avgreitt. Tað bar fundarluttakarunum til at leggja uppskot um nevndarlimir fyri sjálvan fundin, uttan at tað var neyðugt