teir ikki fingu júst tann vinkulin, har tárini renna. Sjálvandi virkaði tað eisini undarligt, at ein maður sum hann, sum sat í Føroya Landsstýri við størsta málsøkinum undir sær, setti seg at gráta framman
blaðnum. Umframt tann eina, sum var fríkendur at hava neyðtikið føroysku kvinnuna, var ein annar maður, sum vitnaði í tí málinum, uppíblandaður hesaferð. Hann fekk harðasta dómin, tí hann eisini tvingaði
hann, er enn eingin nýggjur fiskimálaráðharri settur. Hóast dúgliga hevur verið gitt, hvør næsti maður ella kvinna kemur í at sita sessinum, so vil eingin siga nakað um, hvørji eru í uppskoti at umsita [...] ikki er settur enn, men hann leggur enn einaferð dent á, løgmaður eigur at syrgja fyri, at næsti maður í sessinum ikki endar í somu støðu sum undanfarni landsstýrismaður við fiskivinnumálum.
1989 sum professari í almennari og føroyskari søgu. Hans Jacob Debes hevur altíð verið ein skrivandi maður við einum góðum penni, sum á ein elegantan hátt dugdi at tvinna saman spei, vit og kunnleika. Hetta [...] til, hvussu ólavsøkuskrúðgongan skuldi fara fram. Hans Jacob Debes var ein óvanliga arbeiðssamur maður og ein óvanliga gløgg og samansett menniskja. Hann brúkti seg sjálvan fult og heilt og spardi seg
Oskarsson at hann helt ikki, at tað var nakað forgjørt at vit sendu fisk óviðgjørdan av landinum. Hesin maður veit væl saktans, hvat hann tosar um, men álíkavæl eri eg ikki samdur við honum. Ein annar skilamaður [...] at vit kundu ikki ella nýttust ikki at hava so nógvan kapacitet, at vit kláraðu topparnar. Hesin maður veit eisini væl, hvat hann tosar um. Í mínari verð skuldi tað verði málið at arbeitt allan fisk, sum
P/f Wenzel, ber Asbjørn alt tað besta, nú hann gevst. - Asbjørn er ein sera fittur og fryntligur maður, og hann er serstakliga ábyrgdarfullur. Hann er hugnaligur at vera í vertskapi saman við; tað er altíð
avbera gott skoðsmál frá Leivur Mohr, stjóra, hjá Leif Mohr. Hann sigur, at Jákup er ein lívsglaður maður, sum altíð er positivur. Hann er ein persónur, sum fólk vilja hitta aftur. Trupulleikar tekur hann
neyðtøkumálið í Keypmannahavn, har ein føroysk kvinna tapti eitt rættarmál ímóti fimm monnum, har ein maður síðan varð dømdur í einum øðrum máli um hópneyðtøku. ? Tey kvinnumálini, sum hava verið, vísa, hvussu
Kaurismäki á rættan hátt hevur ein reyðan tráð av sniðfundingum, svørtum skemti. Ein navnaleysur maður kemur við tokinum til Helsingfors. Hann verður álopin, sligin og sparkaður og missir minni. Maðurin
seg, men teir mistu mótið, tá ið trummuspælarin fór burturúr. Men teir kláraðu at fóta sær. Nýggjur maður varð boðsendur, og so bar aftur til. ? Tá vit teknaðu til Prix Føroyar høvdu vit ongan lidnan sang