Men at privatisera, við at avreiða føroyskar ognir til útlendingar, kann ikki verða rætta leiðin at ganga. Eg dugi heldur ikki at síggja nakra meining í at privatisera, bara fyri at privatisera. Hvør keypir
vónleyst Hjá rúsdrekkabundnum ber til at fáa hjálp, við-ganga hesi, at tey hava trupulleikar. Tað er fyrsta treytin. Og tað er ikki bara ein leið at ganga. Neyvan nakað hevur hjálpt føroy-skum brennivinsbørnum [...] alkoholikari hava hjálp, so nyttar lítið, at onnur siga honum, at hann hevur trupulleikar, hann má við-ganga hendan trupulleika sjálvur, áðrenn nakað munagott kann gerast. Eg kann minnast einaferð í áttatiárunum [...] ferðsluni, doyggja í báti, doyggja av sjúkum, sum stava frá ov nógvum rús-drekka. Og í øllum Før-oyum ganga ung og evnarík fólk fyri púrasta einki, tí tey orka ikki at arbeiða ella kunnu ikki brúkast í arbeiði
bygdur Føroyski bátarnir á Sandi verður mest gjørdir úr furu og eik. Millum ein og tríggir mánaðir ganga frá tí, at kjølurin verður strektur til skrokkurin fer av barkastokkum og út í túnið norðuri á Klettum
Fyrstu trý árini eftir umskipanina var úrslitið heldur einki at reypa av, men nú er av álvara farið at ganga hinvegin. Tað, sum tey trý fyrstu árini var mist er vunnið innaftur og fyri fyrstu ferð, síðani u [...] síggja, at tað framhaldandi kann halda sær har uppi. Eg skal kortini ikki sita og spáa at tað fer at ganga illa, men eg rokni við, at fiskivinnan fer at hava tað truplari enn hon hevur havt tað tey seinastu
hevur verið sera positivt at arbeiða saman við teimum, sigur hann. Hvussu samráðingarnar fara at ganga er sjálvandi ikki gott at vita, men hóast tað, so væntar Jónsvein, at lív kemur í Alnótin Telecom
verandi úti, varð arbeitt inni. Rokkurin stóð ongantíð stillur slíkar løtur. Sjálv plagdi hon at ganga til neytar, minnist Anna Sofía. Á Eiði fóru neytini niðan í Koll, sum sagt verður, um ta tíðina, seyðurin [...] so skjótt, sum tað onkuntíð hevur gjørt. Treyðugt so. Men ikki bilar. Serliga eru tað tølini, sum ganga skjótt. At telja og leggja saman liggur væl fyri, letur Anna Sofía at. Um tað liggur serliga væl fyri [...] væl, at hendan dagin kann rúgvan væntast at gerast so mikið stór, at húsarúmdin í Bakkagøtu fer at ganga undan, hóast hjartarúmið er stórt. Myndamaðurin tekur nakrar myndir av føðingardagsbarninum, áðrenn
virkið uppaftur heilt skjótt, má virkið verða selt fyri ein prís, og fyriu treytir, sum keyparar kunnu ganga undir. ? Men eydnast tað heldur ikki at selja virkið, verður sáttmálin sagdur upp. ? Og taka ætlanir
hon. Men samstundis metir hon, at ein eigur at hava bæði beinini á jørðini og vera varin og ikki ganga og vera bangin fyri øllum. Hetta er eisini eitt evni á ráðstevnuni á Hotel Føroyum um eina góða viku
Klokkan er nakrar minuttir í níggju. Tað er hósmorgun. Við ferjuleguna Inni á Fjørð í Vestmanna ganga nakrir spentir myndamenn og ein einsamallur tíðindamaður, sum eru møttir at vita, hvat ónøgdir lærarar
stóru kommununum. Ta ferðina førdu býráðsformenninir í bæði Klaksvík og Havn fram, at teir ikki kundu ganga við til, at kommunurnar fóru inn í eina solidariska skipan, har kommunurnar hefta fyri hvørjari aðrari