við mínum byrðum fyri at fáa fyrigeving og nýggja byrjan, og Heilagi Andin er tann, sum gevur mær styrki at liva, sum eg skal. Men hvussu verði eg frelstur? Við at siga ja til Jesus og trúgva á hann. Geri [...] øllum mínum mátti merkir, at liva Gudi til æru við at tæna mínum næsta við allari míni likamligu styrki, øllum mínum arbeiði og umsita til hansara frama mínar inntøkur og ognir. At elska Gud er nú ikki
hugtakið tað kreativa og nýskapandi menniskjað er ikki góðtikið í Føroyum. Kanska er tað, sum er okkara styrki, okkara gerandismentan og sterka samband við okkara røtur og fortíð, samstundis okkara veikleiki [...] í dag eitt heilt samfelag, sum er nýskapandi og sum fyrst og fremst trýr uppá seg sjálvt og sína styrki. - Hvørja ferð vit hava fingið nakað nýtt hava tað verið grasrøturnar, sum hava tikið stigið. Tað
hugtakið tað kreativa og nýskapandi menniskjað er ikki góðtikið í Føroyum. Kanska er tað, sum er okkara styrki, okkara gerandismentan og sterka samband við okkara røtur og fortíð, samstundis okkara veikleiki [...] í dag eitt heilt samfelag, sum er nýskapandi og sum fyrst og fremst trýr uppá seg sjálvt og sína styrki. - Hvørja ferð vit hava fingið nakað nýtt hava tað verið grasrøturnar, sum hava tikið stigið. Tað
hevur givið mær eina fantastiska styrki hvørja ferð, eg skal inn á pallin. Eg eri ógvuliga spontan av nátúr, men eg biði til Gud, áðrenn eg skal framføra og fái eina styrki, sum ger, at eg framvegis kann
hevur givið mær eina fantastiska styrki hvørja ferð, eg skal inn á pallin. Eg eri ógvuliga spontan av nátúr, men eg biði til Gud, áðrenn eg skal framføra og fái eina styrki, sum ger, at eg framvegis kann
orðatakið hjá Fríðriki Sjeynda, eitt sindur broytt, til sítt egna tiltak: Barnsins kærleiki – mín styrki. At hetta eydnaðist honum skilst av hesum ørindi í tí sangi, eg fyrr havi nevnt: Við børn er hann [...] langt undan síni tíð. Hetta saman við hansara liðiliga lyndi kann hava verið við til at geva honum styrki í tí mótgangi, hann, sum tey flestu okkara, ikki slapp undan í sínum lívi. Sum longu nevnt misti
sprettur, ikki úr styrki, men úr veikleika, úr teirri sannroynd, at landið er politiskt sera veikt og búskaparliga í eini ógvuliga hættisligari støðu, við tað at landsins peningaliga styrki, orsakað av stórari
livandi sker inni, og yvir av mær situr ein ung kvinna. Hon er sera blíð og eyguni glógva, útstrála styrki. Her inni er einki, ið boðar frá tí kulda, hon sigur frá løtu seinni. Tá Tóra var yngri vórðu foreldur [...] hon líkist mær. Hon vil altíð vera best og dugir eisini væl við øllum. Eg havi altíð roynt at sýnt styrki úteftir. Um eg var í ringum lag, gjørdi eg alt fyri at goyma tað. Tí havi eg altíð tykist at vera
vit vælsaktans aldrin at vita, tí ynski um anonymitet er í tráð við tann menniskjaliga karakter og styrki, tey leggja fyri dagin. At sleppa at fjala seg aftanfyri ein papírslepa og harvið vaska hendurnar
verður sagt í minningarorðum í 1912: Gutta Jógvan í Húsavík var ein kempa til støddar og ein bjørn til styrki, og hann var ein hin dámligasti og góðsligasti maður, ein kundi ynskja sær at hitta, rætt ein føroyingur
