børn í og undir skúlaaldri. Samlaða fólkaatalið í Bø liggur umleið 70 fólk, og fólkið er ungt. Elsti maður í bygdini hevur ikki fylt 70 ár. Hinvegin er støðan so beint øvugt í Gásadali, sigur borgarstjórin

samanlegging. Vit skulu jú øll hava tað gott, og tað gerst bert við góðum samarbeiði. Uppaftur sum fjórði maður kemur Gerhard Lognberg, sum skrivar, haldi eg, í meira lagi eg, eg, eg. Síðan skrivar hann um samarbeiði

als ikki til at flyta, tí herðablaðið er brotið. Førarin á bilinum, sum rendi á Olaf, var ein ungur maður. Olaf hevur tosað við mannin um tað, sum hendi. ? Hann hevði tað ógvuliga ringt. Tey ringdu her og

orðingina fingu vit ikki semingsmenninar at taka við. Munurin er, at eftir uppskotinum hjá FSN hevur maður skipari/ stýrimaður ikki skyldu at spyrja reiðaríið, um hvat viðkomandi brúkar sína frítíð til. Í [...] orsøkum, sum eru reiðaranum óviðkomandi. Viðmerking til §5, stk. 2 verður sagt, at skipari/stýri-maður skal tó halda fram í starvinum í upp til ein mánað, um tað verður mett at skipið í hesum tíðarskeiði [...] tíðarskeiðið verður frá byrjan til endan av summarsildafiskiskap-inum. 1  Miðað verður eftir, at hvør maður er umborð 2/3 av samlaða dagatalinum, skipið er í vinnu í einum ári. 1  Goldið verður skipara og

hevur ikki hug at gera viðmerking til ítøkiligu útsøgnina hjá sínum floksfelaga, sum er avgerandi 17. maður í løgtinginum, men hann viðgongur, at samgongusamstarvið er so mikið slitið gjøgnum fleiri ár, at

niður a bakið, beint áðrenn hann tók flogið. Tá ið ungin lá vongbrotin i eini veit, talaði ein eldri maður at, longri uppi i bønum, og smádreingirnir steðgaðu líkasum á og stóðu so foyir og gløddu, rætt sum

nú síggja seg sjálvar ella í hvussu er ávísar partar av sær á internetinum. Tað vísir seg, at ein maður hevur gingið ímillum kvinnurnar og tikið myndir av teimum, og tað er heldur einki yvir at dylja, at

staðið í, men á Velbastað var farið inn í eini sethús eftir lyklinum, áðrenn bilurin varð tikin. Ein maður, sum ætlaði sær í Tórshøll um vikuskiftið, slapp ikki inn, og tað dámdi honum ikki. So illa nøgdur

fiskimenn í Danmark ofta spurdir, hví teir ikki fluttu av landinum. - Men her stóðu vit allir sum ein maður og vildu stríðast fyri okkara landi. Tí er tað ógvuliga hugstoytt, at myndugleikarnir nú skerja okkara

teir ikki fingu júst tann vinkulin, har tárini renna. Sjálvandi virkaði tað eisini undarligt, at ein maður sum hann, sum sat í Føroya Landsstýri við størsta málsøkinum undir sær, setti seg at gráta framman