vit og mýkja røddirnar til hesa konsertferð. Nú er tað ikki Funningur ella Gjógv, ið skal skoðast, nei ein heimsstaður. Hann verður líka so forvitnisligur at síggja, sum hesar bygdir vóru hin dagin, tá

Føroya Løgtingi og Føroya Fólki, at hann kennir seg ikki nóg sterkan at føra samráðingarnar við danir. Nei, eg haldi tað er ringt at senda ein mann avstað, sum tú ongantíð veist, hvar tú hevur, sigur Helena

Poul Mohr, stjóri á Tórshavnar Skipasmiðju. Hóast báturin er flotaður, so er hann ikki liðugur. ? Nei, sigur Poul Mohr. ? Eg rokni við, at vit verða lidnir við arbeiðið, um einar tríggjar vikur ella so [...] Mohr seg at tað gekk illa at fáa fatur á smiðjum, men hesin trupulleiki er burtur nú, sigur hann. ? Nei, nú er tann trupulleikin burtur. Vit hava fingið tað fólkið, sum vit skulu brúka, sigur Poul Mohr.

Hvør skal gjalda fyri leiguna, sum ikki verður bílig? Kanska við at tvífalda ferðaseðlaprísirnar? Nei, lat okkum fáa bæði beinini niður aftur á jørðina og ikki liva og láta sum um vit enn eru í 80-unum

gjørt tað aftur, eg gleddi meg til leygardagin at hyggja eftir raðsendingini »Vit halda saman«, men ak nei, enn einaferð hevur SvF bara steðgað eini raðsending mitt í øllum og byrjað uppá eina aðra. (Týsk

úthurðini, ella sum laksurin í aliringinum, sum einaferð missir høvdið, er eingin verdug framtíð. Nei, tá gevur tað eina størri meining og eitt betri mál at liva frælsur og frískur og arbeiða fyri sítt

løgmaður hevur sent tykkum heim. Er tað eitt hóskiligt signal, at senda veljararunum í valstríðnum? ­ Nei, tað er seras óheppið, men vit hava tíverri ikki tamarhald á støðuni. Vit kunnu einki gera við tað

gjørt ein handil, áðrenn atkvøðugreiðsluna um formanspostin í Sambandsflokkinum fríggjakvøldið. ? Nei, tað kann er púrasta afturvísa. Har var ongin handil. ?Veljið Edmund? Undan fundinum ljóðaði annars

øll hesi omanfyri nevndu kunnu taka undir við Kára Petersen í sanginum: Tala við gluggan. »Nei, egk ann ikki, nei eg kann ikki«. Síðani kunnu teir taka til eftirtektar, um veruliga alt er so fast fryst í

øll hesi omanfyri nevndu kunnu taka undir við Kára Petersen í sanginum: Tala við gluggan. »Nei, egk ann ikki, nei eg kann ikki«. Síðani kunnu teir taka til eftirtektar, um veruliga alt er so fast fryst í