g, samskift við fuglagranskarar og varpað ljós á ymisk náttúruverndarviðurskifti so sum verju av lunda, lomviga og ymiskum heiðafugli. Hann hevur skrivað nógv um rottueftirlit og týdningin av at forða
1944, og hann misti eisini abban á Bakkafjørðinum fyrst í hini øldini. Hjá Kaj hevur tað verið nøkurlunda sum hjá teimum, sum greitt er frá í hesi grein. Framvegis kennir hann fólk, og hann varð eisini inni
feiraðu steypasigurin, tí nú ráddi um at fáa eina sigarett, soleiðis at nervarnir kundu koma nøkun lunda upp á pláss aftur. Fær ikki gjørt nógv Meðan alt soleiðis spakuliga kom upp á pláss aftur í høvdinum
er at skjóta lomvigu, álku, lunda og skarv frá 1. oktober. Tíðin, har loyvt er at skjóta skarv, verður úti 30. november - og síðan er loyvt at skjóta lomvigu, álku og lunda fram til 20. januar í 2016. [...] Nú loyvt er at skjóta lomvigu, álku, lunda og skarv, hava seinastu dagarnar onkrar frásagnir verið at sæð á Facebook-síðuni, Fuglaveiða í Føroyum. Bjarni Petersen, ið siglir sum skipari við rækjutrolaranum
ymsum støðum. Og Høgni heldur, at stuttligt hevði verið hjá børnuum í ferðalagnum at sæð ein livandi lunda tætt hjá og kanska sloppið at hildið á honum. Vit fara tveireinir niður í bakkan, og Høgni stingur
tá hann helt røðu til móttøkuna. Hann sigur við Sosialin, at hendan verkætlanin er endað nøkulunda har, sum alt byrjaði: – Tað byrjaði við Símun á Høgabóli. Hann var sonur Jógvan Simonsen, ella
ymsum støðum. Og Høgni heldur, at stuttligt hevði verið hjá børnuum í ferðalagnum at sæð ein livandi lunda tætt hjá og kanska sloppið at hildið á honum. Vit fara tveireinir niður í bakkan, og Høgni stingur
Heimsgitna stjørnan, sum í kvøld hevur rúnarbundið alla Havnina við hittum í meiri enn tveir tímar, er víðagitin savnari av glaslist. Tí fekk hann ein glaslunda í gávu í dag. Tað er Tórshavnar kommuna
tykist deyður fiskur, fenaður og fuglur at vera rávøra. Sum smádreingir plagdu vit at keypa royttan lunda úr tættleypi frá nólsoyingum niðri á Kongabrúnni; 20 oyru fyri hvønn fuglin. Eg veit einki um, at [...] at tað var rávøra úr Nólsoy, ið mamma borðreiddi við úti í Skansagarði, tá ið vit ótu kókaðan lunda til døgurða. Eitt hugsað ráevni tók seg upp, so løgið tað ljóðar, í 1999, tá ið løgtingið játtaði mill
eisini føroyingar – hava frætt, at møguleiki er at fáa lunda til døgurða her. Hetta er kortini ein sannleiki við ávísum modifikasjónum, tí lítið av lunda hevur verið at fingið tey seinastu árini: - Her mugu [...] mugu vit tíverri siga teimum, at tað er ikki altíð at tað ber til at hava lunda á matarskránni. - Summi eru heppin, og tey lata sera væl at smakkinum, sigur Ragna. Eitt stað fyri alla familjuna Hotel Norð