svimja yvir um fimm kilometra breiðu Donau ánna til Serbia. - Hetta var eitt vágaverk, tí bert fýra av hundrað rumenum, sum royndu at svimja yvir um stóru ánna, komu upp á land hinumegin á lívi. Eg legði [...] eftir sítt næsta fongsulsuppihald í rumenska høvuðsstaðnum svam hann í 1984 enn einaferð yvir um stóru ánna, og aftur varð hann settur fastur í Beograd í Serbia. Hesaferð varð hann tó ikki sendur heim aftur
um Svend byrjar undir øðrum heimsbardaga, tá ið Svend og unnusta hansara, Karen, keypa húsini við ánna. Karen, sum var virkin í donsku mótstøðurørsluni, verður tó skotin og doyr, og tá ið tað hendir, fellur
ánni. - Ja, eg veit! Men ístaðin fyri .... Eg kundi eisini øgiliga væl hugsað mær at sloppið oman í ánna at fanga síl. - Eg rokni við, at tað eru í túsundatali av sílum í ánni her. Men eg vænti ikki, at
sum køvir hesa gleðina eitt sindur. Tey sleppa ikki út í bøin. Ikki niðan í fjøllini. Ikki oman í ánna. - Júst hetta er rættiliga rotið, sigur ein drongur í 6. flokki, sum so avgjørt hevði ætlað sær at
W. Bush endiliga vaknaði og fór at skoða skaðan, segði hann, meðan hann hugdi út yvir Mississippi-ánna: "Eg trúgvi ikki, at nakar kundi vita, at byrgingarnar fram við ánni kundu skolast burtur". Hetta
tú eigur hevur merkið. men merkið er ikki merkið. uttan at merkja seg sjálvt. frí á hestbaki millum ánna og havið vit sita og hugna okkum. ver eitt minni í míni sjúku sál. og dagurin eykast við broyting
Aftan á tilburðin um vikuskiftið hava myndugleikarnir gjørt av at ávara fólk betur ímóti at fara út í ánna. Myndugleikarnir siga, at tað var ein saltvatnskrokodilla, sum beindi fyri bretska ferðamanninum.
Kristian Holm Stórhamar Eg má siga, at tað er nógv vatn runnið í ánna síðan eg sat úti á loftinum á El-deildini á Tekniska Skúla fyrst í 1993. Hevði valt at læra handverk og fara í læru eftir at verða
doyði hann, og nú var húsið myrkt. Tað sløknaði í so nógvum húsum, av teimum 32 húsunum heimanfyri ánna, sum ljós var í, tá ið eg var smádrongur, er øskukalt í 14 av teimum í dag. Hildebjartur var farin
Volvo 242 ella 244 steðgaði á einari brúgv um ánna í býnum Gævle. Hann fór úr bilinum, lat baklúkuna upp og tók eitt ella annað, sum hann síðani tveitti í ánna. So fór hann aftur í bilin og koyrdi avstað