hevði havt sera stóran týdningi fyri málsliga umhvørvið yvirhøvur. Onnur øki Tey málnýtsluøkini, vit rópa onnur øki, eru mong og fjølbroytt. Tey fevna um øki, ið eru meira ella minni knýtt at almennu skipanini [...] tilfar tykist gamalsligt og lítið dagført. Altjóðagerðin er her – hana fáa vit einki gjørt við. Vit rópa hana eina hóttan, men kemur hóttanin, tá ið saman um kemur, ikki innan úr okkum sjálvum? Hvørjum einstøkum
eina undirskrivaða klagu frá 50.000 úr 30 londum, einki ger, og at fjølmiðlar dylja veruleikan við at rópa hetta kríggj millum ættbólkar ella okkurt annað. Hetta er ikki so løgið, tá ið hugsað verður um, at [...] Hvør rópar? Hvør talar at? Eingin. Tann kristni kann ikki annað enn tiga, møguliga gráta, men ikki rópa ella klaga. Vesturheimurin talar ikki at, tí nú skulu vit vísa tolsemi. Vit vilja ongum ganga ov nær
eirindaloysi, morð og terror seta ár um ár sín dám á søguna, eisini í okkara tíð og eisini í londum, sum rópa seg demokratisk. Eyðkent fyri stalinismuna er, at fólkamorð og terror í hesi skipan ikki eru viðfáningur [...] Tað politiska valdið, soleiðis sum vit kenna tað í fólkaræðum í dag, nertir vanliga ikki tað, vit rópa intimsferuna, menniskjanna nærumhvørvi. Men bæði stalinisma og fascisma hertaka eisini intimsferuna [...] hálvavegna dyrka sum fyrimyndir. Londini eru USA og Ísrael, og spurningurin ljóðar: Hava fólk, sum rópa seg kristin og demokratar, nakað at rósa sær av og nakað at kasta øðrum fyri ? um ein hugsar um moral
ásannaði Oddbjørn eisini, tá hann skuldi lýsa dystin: – Hetta var tað, sum danskarar plagdu at rópa summarfótbóltur, tí her var lítil ferð á. Og hóast tað eisini bleiv til eitt sindur av kombinatiónsspæli
hjá føroyskum sjúklingum, eru sjálvsagt tað beru lótir. Í løtuni heldur hann tað vera oppertunt at rópa upp um deyða og ússaliga tilrættalegging í heilsuverkinum. Men tá hann fyri fáum árum síðan, sum
starvast uttanlands og við hollum royndum í viðgerð av yvirvekt og fiti, meta vit tað er grund til at rópa varskó. Ikki er alt gull, ið glitrar Magaballón sum viðgerð í samband við yvirvekt er als ikki nakað
gera nakað við, sigur læknin. Hoyri tyrluna. Hyggi eftir gólvinum. Síggi eina rúgvu á fólki. Summi rópa framvegis. Var tað ein deyðadóm Marjus las fyri mær? Nú lendur tyrlan. – Marjus. Skal hesin við?,
móti embætismanni. Taka vit talufrælsi, so bar síðst í 1800 til at verða dømdur í fongsul fyri at rópa rakstrarrópið: “Ned med Estrup!” Hetta var sipandi til forsætisráðharrans. Í Hægstarætti var ósemja
Íslandi. Við skemtiligum orðavali slóð hann fast í miðlunum í valstríðnum, at hetta var álvari. – Vit rópa okkum fyri Besti Flokkurinn. Hví skuldu vit rópt okkum Besti Flokkurinn, um vit ikki vóru tann besti
fortelur John Ian Bertholdsen og leggur afturat, at tað setir ávís krøv til køkin: - Vit kunnu ikki rópa og veipa við ørmunum ella nakað tílíkt. Tað verður als ikki góðtikið. Alt gongur stillisliga fyri
