týskari frímerkjakapping um vakrasta frímerki í Evropa. Týska blaðið Deutsche Briefmarken Revue skipar á hvørjum ári fyri einari atkvøðugreiðslu millum frímerkjasavnarar um vakrasta frímerki í Europa. Hesa

seg og njóta friðin. Plássini, Árni saman við øðrum hevur vitjað, eru sum vera man mong, men hvat vakrasta plássið í Føroyum er, er ilt at siga, heldur hann. - Vakurt kann vera upp á ymsar mátar í náttúruni

Flestu munnu halda, at bygdin, oyggin ella umhvørvið, har tey slitu sínar barnaskógvar, er hitt vakrasta – ella á ein hvønn hátt hitt mest sermerkta. Tað halda tey sjálvsagt eisini á Viðareiði. Á Viðareiði

føroyingar hava nú høvið at royna høvuðsútflutningsvøru okkara, fiskin, í sínum reinasta og kanska vakrasta formi. Sum sushi! Hendan matstovan stendur í stíli einki aftanfyri nøkur highstreet sushi-barr í

byrjar í høvdinum við okkara hugburði. Eg eri so troyttur at hoyra um hesi kiloini, royn og tak tað vakrasta fram í tær sjálvum og ver stolt av hesum. Ymiskir stílar Fimm ymiskar kvinnur komu inn á pallin

stundir eru at njóta ta framúr vøkru og stórbaru náttúruna. Fleiri hava sagt mær, at New Zealand er vakrasta land, tey hava vitjað. Tað besta við summarferiuni er, at klokkan hevur ongan týdning.

maraton í Føroyum í besta summarveðri. Hon heldur, at tað er nakað heilt serligt at uppliva Føroyar í vakrasta veðri. Tað kann ikki lýsast, men má upplivast. Anette Sonne heldur, at tað keðiligasta í júst undanfarna

typiskum miðframherja stíli fekk Mørkøre maðurin stýrt bóltinum um strikuna. Vakrasta málið hesa ferð og kanska eitt tað vakrasta í Klaksvík í ár stóðu tveir av stórspælarunum og uppløgdu evnunum til lan

dið í Gijón, varð sjónvarpað kring allan knøttin, og skoðsmálið var gott. Talan var um eitt tað vakrasta málið, sum var skotið í øllum undankappingardystunum, sum vóru leygardagin. Málskjútti var Jens

hálvbjarga, men pólverji var fyrstur á returbóltinum. Sjey minuttir undan leikloki fekk Pólland vakrasta málið. Eftir uppspæl í vinstru og fínt innlegg varð bólturin stútaður í føroyska málið. Við venjaraeygum