Havnar Sjónleikarfelag hevur á hesum sinni sett øll segl til at gera eina tíðarleysa uppseting av leikinum um franska sangfuglin Edith Piaf eisini rópt Tann lítli spurvurin . Edith Piaf er fødd í 1915
týðandi upphæddir til tunnil til Sandoynna fyri at gera hesa til ein ein part av Føroyum, nú verða øll segl reist ímóti, tí vit mugu gera íløgu í okkara sjúkrahúsverk v.m. sum hevur verið undirmett í øllum
fór hann til Danmarkar at læra seg at rætta kumpas. Hetta hevði hann til arbeiðis saman við at seyma segl á Marknoyri hjá Nolsøe monnunum. Enn er ikki útkalt á grúgvuni, tí í vøkru og stásiligu tvíhúsunum
Endiliga avstað og beint í illveður Tann 8. februar fara vit út frá Anstruther, og tað bleiv sett segl inni í havnini. Vindurin lá av útsynningi, so tað lá væl fyri at sleppa norð við landinum. Tað gekk
at nú hava vit botn eisini. Nú var alt í fínasta lagi, so vit biðja hann bara fara, og so seta vit segl aftur. Endiliga móti landi Landið, vit sóu, var Beinisvørð, sum vit høvdu í ein landnyrðing. Tá var
hóma »Blithsome« í øllum rokinum við flagginum á hálvari stong. Kaj kom nú aftur og bað okkum heysa segl, men tað var ikki hugsingur um. Vit fingu kortini fokkuna ein metur upp, men tá fór ?Coralia? fyri [...] stýrhúsið, tí nú var hann skipari. Tá var vindurin minkaður nakað nógv, og hann gav boð um at seta segl. Tað var ein buldrasligur túrur heim, men ongantíð havi eg verið glaðari enn júst tann dagin, tá ið
veruliga roynt at skaffa okkum neyðugu møguleikarnar at ávirka. Hevði landsstýrið frá byrjan av sett øll segl til fyri at tryggja sær luttøku beinleiðis í lógarsmíðnum við bankapakkunum og verið umboðað í skipanini
frálíkur og serstakliga læruríkur túrur, sum eg ongantíð fari at angra. Vit gingu vakt, stýrdu og heysaðu segl ? alt í felagsskapi við hini, sum við vóru. Her lærdi tú at arbeiða í felagsskapi við onnur, tí í
ivasamt, hvussu fór at verða hjá vestmenningum, men tá liðini komu á vøllin sást, at her vóru øll segl sett til. Sámal Joensen, sum annars hevur havt ein eyman rygg at dragast við, var fyri fyrstu ferð
ára gamal. Síðsta steyp var drukkið, hin síðsta pípan roykt. Og tí er hvørt ennið á bunkanum boygt, segl eru strikað, og flaggið er lágt. - Hin gamli situr afturi og grætur. Úr Sjómansrímuni: Pætur á Brekku