Um vikuskiftið gjørdi Klaksvíkar Sjónleikarafelag innrás í stóra salinum í Norðurlandahúsinum við eini farsu av tí veruliga góða gamla slagnum. Eitt stórt lop kanst tú siga fyri eitt lítið sjónleikarafelag

tónleikarum, lærarum og fyriskiparuum til konsert við íslendska symfoniorkestrinum í Eldborg, stóra salinum í Hørpuni. Síðani gekk leiðin til Hafnafirðar, har orkestrið framførdi í konsertsalinum, ið er knýttur

Alt tað virksemið, sum vit hava, kunna vit hava hjá okkum sjálvum nú. Pláss er fyri 200 stólum í salinum, og harumframt hevur bygningurin ein køk, matsal, goymslurúm og annað, sigur formaðurin í stýrinum

hjá teimum, ið sótu so langt frá pallinum at tey ikki fingu intimitetin við. Tí fóru nógv fólk úr salinum ímóti endanum av framførsluni. Hevði Ivory ístaðin sloppið at spælt í Klingruni, høvdu bæði tónleikarar

hjá fjøldini, at Pætur er ikki bara ein og hvør. Tá hann kom á pallin, rungaðu lógvabrestirnir í salinum. Í fyrsta umfarið var Pætur einsamallur. Hann byrjaði við at spæla stilla sangin, Gakk tú tryggur

hann ber brek, sang saman við tveimum gentum. Sangurin var so inniligur og nemandi, at fleiri í salinum fingu helst bæði ein og tveir klumpar í hálsin. - Fagnaðarrúsurin fór bylgjandi gjøgnum áhoyrarafjøldina

hetta var eisini nakað tey úr Suðuroy og restin av salinum hevði glett seg til. Og hóast nógvir góðir og kendir tónleikarar hava staðið á palli í salinum í Norðurlandahúsinum, so hevur húsið valla hýst størri

vit í fyrra flaggdagsálitnum tí upp ávís tiltøk: At hava nevndarviðgerð áðrenn fyrstu viðgerð í salinum. Hetta tryggjar okkum ímóti, at flokkarnir taka støðu sum nú uttan til fulnar at hava umhugsað málið [...] tað neyðugt, ber sjálvsagt til at hava eina ella fleiri nevndarviðgerðar afturat eftir viðgerð í salinum. At hava almennar hoyringar sum part av viðgerð-ini í nevndunum. Slíkar hoyringar fara at gera tað

talið 100 fólk, uttan mun til umstøður og stødd á rúminum, sigur Gunn Hernes. - Talið er 100 í stóra salinum, og tað hava vit havt at halda okkum til síðani í desember, tá talið fór frá 200 niður á 100, leggur

hósdagin, tá ein ótolin borgarstjóri royndi at savna fólk sum frægast inni í Býráðssalinum. Inni í salinum hómaðist eisini ein lítil minniluti, sum hevði føroyskt sum móðursmál. Hóast kallað varð til tíðindafund