síggjast aftur, vit sum trúgva á hann, ið øllum ræður. Góða mamma, takk fyri alt tú var fyri okkum her á fold. Harrin styrki teg, babba, og okkum øll víðari fram í lívinum. Ærað veri minnið um okkara høgt elskaðu
drúgvt, so her ein lítil partur av tí, eg havi at siga. Mamma fekk 85 ár, og pápi tey 88 árini her á fold. Tey góðu okkum systkinum ein góðan uppvøkstur. Vit fingu at vita um okkara Harra Jesus Kristus. Tey
hevur manglað við tína síðu tey seinastu 10 árini. Tit høvdu bæði uppiborið at fingið longri tíð á fold, men so skuldi tað ikki verða, men nú eru tit so saman aftur. Við hesum fáu orðum vil eg lýsa frið
kend kvinna, kann staðfestast út frá tí stóra skara, ið fylgdi henni til sín síðsta hvíldarstað her á fold. Omma var eitt menniskja, ið fylti ein ógvuliga stóran part í okkara samveru. Hon dámdi serstakliga
Harrans náði, alt jú hvílir í Guðs Faðirs hond. Hann, sum alt mítt ber í faðirbarmi, hvønn ein dag á fold mær senda vil partin mín av frøi og av harmi, sum eg júst man treingja til. Anja
orki eg alt. Jesus takk at títt lyfti ei svíkur Jesus takk at títt orð stendur fast Takk at lívið á fold er ein gáva Sanna skal eg at lyftið ei brast Lyftið ei brast Lyftið ei brast Sanna skal eg at lyftið
harðast leikaði á. Aldrin aftur fari eg at síggja teg ella á nakran hátt verða saman við tær her á fold. Ongantíð aftur fáa vit tosað aftur um tað, sum bert vit báðar høvdu saman. Eg fái onki svar, tá eg
fer, mín blettur er. 2. Eg eri rík - eg eigi mold so mikið, sum mær krevur. Og hon, eg elski mest á fold, nú djúpt í moldum svevur. Tí øll tann mold, mær lívið gav, er hennar’ grav. 3. Ein sólskinsmorgun
hvussu nógv betur samband fólkini í flokkinum hava við Várharra enn hinir syndararnir her á fold, og meðan gamla Sjálvstýri altíð hevur verið ímyndin av fínkulturinum í Føroyum, so hava nøkur
hvat tað er, sum fer blómur og urtir at grógva og, hvussu tað ber til, at tey kanska fara at fáa 8-10 fold uppaftur av tí, tey settu niður. Í heyst ber tað eisini til at samansjóða flettingina við undirvísingina
