breyt tað samanhaldið, vit høvdu í Vestmonnum tá. Eg veit, at Martin sær ørðvísi upp á tað. Í dag taki eg tað ikki so tungt, men hjá mær er tað nóg mikið at verða identifiseraður sum ein Vestmaður. ? Eg

Valjean at enda latin leysur. Men fortíðin eltir hann. Í býnum Digne leitar hann til fánýtis eftir taki yvir høvdið, til at enda bispurin miskunnar honum og býðir honum innar. Valjean takkar bispi við at

gjørdi eg av, at eg ikki vildi vera deildarsjúkrasystir longur og tí arbeiði eg hálva tíð, har eg taki mær av foreldrum sum missa børn og hálva tíð undirvísi eg starvsfólki á sjúkrahúsum í at taka sær [...] jarðarferðin er av og gerandisdagurin byrjar aftur er stilli og tómt. Vikuna aftaná fari eg á vitjan og tá taki eg læknan, sum var á staðnum, við. Síðani kunnu foreldrini seta seg í samband við meg. Vit tosa um

leggi fótonglar í vegin fyri samstarvi innan almenna umsiting. Nei, tað eigi eg ikki lut í. Men eg taki mær tó rætt til sum løgtingsmaður at seta fram spurningar til broytingar, sum eg ikki beinleiðis hava

drigin frá. ? Teir, sum búgva í Havnini fáa mangt slíkt eftir. ? Hetta er ein ójavni, sum eg ikki taki undir við. ? Tí ójavnin er har, hóast nettupp tinglimir úr Havn eru teir, sum hava teir bestu møg

Tað henda alla tíðina broytingar í føroyska ítróttarheiminum. Ikki minst í hondbólti eru broytingarnar týðiligar við tað, at tað aftur er vorðið áhugavert hjá áskoðarunum at hyggja eftir hondbólti. So

umleið tvey-trý ára gomul, har núverandi formaðurin í málnevndini skrivar eina grein, sum eg fult út taki undir við. Eg veit ikki hvat PJ meinar við, tá hann skrivar navnagávuna. Hvat sipar hann til?? 4)

við fyrr. Eg hevði tekstlesing í farnu viku og tað eg hevði skrivað fekk ikki mjúka viðferð. Okkurt taki eg til eftirtektar og okkurt blaki eg frá mær. Onki verður tveitt í ruskspannina av teirri grund.

arbeiðsumstøðurnar sjálvsagt at vera heilt øðrvísi. Alt bókasavnið varð aftur savnað saman undir einum taki. Allar tær bøkur, ið áður høvdu verið beindar burtur, vórðu settar upp á hillar, og gjørligt var at

arbeiðsumstøðurnar sjálvsagt at vera heilt øðrvísi. Alt bókasavnið varð aftur savnað saman undir einum taki. Allar tær bøkur, ið áður høvdu verið beindar burtur, vórðu settar upp á hillar, og gjørligt var at