sleppa. -Vit fara at royna at skapa ein dialog millum partarnar, men hetta merkir ikki, at vit útseta okkara freist at søkja eftir nýggjum starvsfólki, sigur Jóanis Erik Køtlum. Sjúkrahússtjórin sigur við Sosialin

soleiðis verður eisini framyvir. Føroyar liggja so nær Bretlandi, at tað í eini krígsstøðu verður okkara grannaland fyri sunnan, sum skal verja okkum. Í uppritinum sæst aftur, at landsstýrið hevur stórt

ti - í heimsflokki, sum gjørdi og smakkaði frágera væl. Tó at vit vóru nærri 40 fólk, sum gjørdu okkara besta, so kláraðu vit ikki at tøma pottin. Ein frálíkur dagur, ferð, við góðum frásagnum, veðri,

børn, og mintu okkum á, at skjótt fara vit kanska at skjóta okkara egnu hvalir! Landsstýrið arbeiðir upp á sakina, og so sleppa vit eins og okkara brøðra-"áh-vit-víkingar"-tjóðir at drepa STÓRAR hvalir, og [...] viðfangi kunnu vit so eisini taka hvalváknið aftur í nýtslu. Tað var jú bannað av samkenslu. Antin okkara egnu ella tí hjá hvalaverndarfelagsskapum. Men harpunera vit eitt hvalaslag, kunnu vit tað sama stinga [...] vit pína"?! At fara at veiða stórhval kann heldur ikki sigast at vera ein grundleggjandi partur av okkara mentan, ella eitt týdningarmikið ískoyti til frystiboksina. Vit hava fingið proteinini, vit høvdu

vit hvønn morgun vaktir av skoldandi hita. Sólin gjørdi tjaldið til ein sauna, ið fylgjandi gjørdi okkara annars relativt turru kroppar rættiliga vátar í sveitta. Hetta skuldi undir vanligum umstøðum týtt

hesum at fara út í náttúruna og njóta hana í góðum vinalag ? í góðum anda, soleiði sum fræga skald okkara Hans Andrias Djurhuus yrkti. Góða Varmakeldustevnu. Signar á Brúnni

við. Dømi um slíkar ferður er, at siglt verður í norska skergarðinum. Eisini verða ferðir gjørdar í okkara parti av Atlantshavinum. Tað var á eini slíkari ferð, at skipið legði at í Havn mikudagin í seinastu [...] sjónum við at fara við skúlaskipi. Eitt av teimum heilt fáu veruligu skúlaskipunum, sum eftir eru á okkara leiðum, er danska skúlaskipið Danmark. Statsraad Lehmkuhl verður í dag nýtt til leiguferðir og til

lokalredaktiónir, bæði í Klaksvík, Runavík og Vágunum. Í Vágunum fingu tær eisini ein rundtúr í oynni við okkara lokala blaðmanni, Edvard Joensen, har koyrt var í hvønn krók koyrandi er til. Heilt frá Bø til at

hildið norðurum, og tá ið klokkan var farin av midnátt, vóru vit komnir norður um Mjóvanes, og tá tók okkara vakt við. Siglt bleiv norður ígjøgnum Djúpini, men tá ið vit komu norður um lá hann tráður av útnyrðingi [...] Ráðhúsið átti kommunan. Har var baðstova, matstova og ballsalur og ymiskt annað. Mánamorgunin var okkara góði vinur Dávid og bjóðaði okkum busstúr. Vit vóru við Geysir og Gullfoss og greiddi David væl frá [...] gjørdu vit sjóklárt og fóru undir heimreisuna, allir á einum máli um, at blíðskapurin hjá frændum okkara vestan havn hevði verið fyrimyndarligur. Heimreisan gekk við allarfínasta veðri, so Johanna ordiliga

vit spældu. Tey vóru komin úr øllum landinum, og tey vóru við frá byrjan til endan. Tá vit spældu okkara seinasta sang, Lady in Black, vóru tey við at vera frá sær sjálvum. Ljóðið á pallinum var vánaligt [...] fingu tað ikki upp á pláss, meðan vit spældu. So vit vóru bara noyddir at leypa út í tað og gera okkara besta. Ljóðmaðurin hjá okkum, Stephan, hevði gjørt eitt gott arbeiði við ljóðinum út móti fólkinum