ikki bangin fyri at seta orð á tey tingini hann vil greiða frá. Hann var sum ungur mettur sum ein av okkara stóru stjørnum. Hann kom á landsliðið og royndi seg eisini uttanfyri landoddarnar. Veruleikin í dag [...] bygdin, ið hevur lið í bestu deildini. - Kanska skulu vit heldur stremba eftir einum fimta plássi við okkara egna fólki eins og NSÍ og KÍ hava gjørt. Meiri tú satsar og meiri fólk tú tekur aðrastaðni frá meir

framferð. - Men, eg haldi, at landsstýrismaðurin skuldi verið á ráðstevnuni í Keypmannahavn og ført fram okkara sjónarmið, sigur fyrrverandi løgmaður, Kaj Leo Holm Johannesen í kvøld.

kjøt 2. jóladag, men staðsetingin er ikki komin upp á pláss enn. So, jólini verða hildin saman við okkara nærmastu, júst sum tey eiga. Verða jólini sum borgarstjóri øðrvísi enn annars? - Eg vóni ikki, at

eisini verður rópt vestibulersansur. Tyngdarsansur er ein ótilvitaður sansur, sum ger at vit sansa okkara egnu tyngd støðugt ella á ferð. - Barnakonur, sum av eini ella aðrari orsøk ikki kunnu røra seg so

koma fram á teir. - Um ein maður í Australia situr og dyrkar sín áhuga fyri tara á netinum, poppar okkara tarafilmur skjótt upp og leiðir hann samstundis víðari til hinar filmarnar. Og áðrenn taranørdurin [...] droymir um at gera stórar filmsdreymar til veruleika í Føroyum. Ikki fyribils í øllum førum, tí tað er okkara filmsmentan ikki til klár til, heldur hann. - Eg kenni ongan, sum megnar at skriva ein dialog á føroyskum

føroyska vinnu nevnivert. Tí eiga vit eisini at halda fast við okkara støðu og framhaldandi uppbyggja okkara grundgevingar og soleiðis gera okkara støðu uppaftur sterkari í makrelspurninginum og býtinum. Og [...] Jacob Vestergaard leggur dent á, at Føroyar hava rættin til tann fisk, sum svimur í okkara sjógvi. - Vit berjast fyri okkara tjóðarrættindum – einki minni enn tað. Tí er tað burtur við og heilt undarligt, [...] ið hjá Føroyum er, at vit laga okkara vinnu eftir tí fiski, sum er í føroyskum sjógvi, og tað er í fyrsta lagi hetta, sum vit mugu berjast fyri – nevniliga at fáa okkara rættvísa part av teimum ferðandi

viðfarin eins. Jacob Vestergaard ásannar, at hann hevur góð sambond við ymiskar yrkisbólkar innan okkara fiskivinnu. - Eg spyrji, og eg samskifti, og eg haldi, at hetta er ógvuliga umráðandi fyri meg, sum

“fornemmilsi” av nýggja heimi teirra. - Tá eg stóð har á gólvinum í tí, sum einaferð skuldi gerast okkara íbúð, tonkti eg við mær sjálvari: - Harragud, Rannvá. Hvat hava vit gjørt? Hvussu í víðu verð skulu [...] er besta avgerðina sum vit hava tikið, siga Rannvá og Eyðálvur við ein munn. LES EISINI GREININA "OKKARA BESTA AVGERÐ"!!

løgregluni, ístaðin fyri at enda í einum ungdómsfongsli – sum faktist heldur ikki finst her í býnum. - Okkara land er hart rakt av altjóða fíggjarkreppuni. Dreymurin er at vaksa um arbeiðið, tí eg dugi bara

tað er galið við ella mátanum, tey læra at stava. Og jú fleiri mál vit kenna, jú betri duga vit okkara egna, so tað er ikki ávirkanin útifrá, sum oyðileggur føroyska málið. Tað megna vit ríkliga væl sjálvi