Minningarorð um mína elskaðu systur Súsannu K. Lindenskov Tung vóru boðini at fáa, at tú ikki vart ímillum okkum longur. Vit vóru bara komin nakrar tímar inn í tað nýggja árið, tá tú fekst blóðpropp í
f. 21. nov 1926 d. 20. mar 2007 Tað kom sum eitt smeitur fyri okkum øll, tá vit fingu tey sváru boð, um at tú vart farin frá okkum. Vit høvdu øll vónað, at tú megnaði at uppliva konfirmatiónina hjá Ol
Góða Linhild. Eg hevði ynskt, at eg kundi sagt hesi orð við teg, andlit til andlit, fortalt tær enn einaferð, hvussu góð eg var við teg, og hvussu ómetaliga nógv eg sakni teg.. Nú eru meir enn tríggir
Dagurin tann 9. november veðrur ongantíð gloymdur, tá tú so brádliga varð tikin frá okkum. Tað vardi okkum ikki kvøldið fyri, tá tú sum vanligt var og vitjaði okkum øll, sum tú altíð gjørdi. Í góðum l
Tað vóru eini sera tung boð frá læknanum, tá okkara kæra kona og mamma fekk at vita, at hon var vorðin illa sjúk av krabbamein. Tú hevði følt teg illa tilpassar í langa tíð og visti, at okkurt álvarsl
Sunnudagin hin 29. juli 2007 andaðist okkara kæra vinkona Inga Arge brádliga, bert 41 ára gomul. Tað kennist so óveruligt so brádliga at missa ein javnaldra í bestu árum. Vit gingu allar í flokki sama
Sunnudagin hin 29. juli 2007 andaðist okkara kæra vinkona, Inga Arge, brádliga, bert 41 ára gomul. Tað kennist so óveruligt so brádliga at missa ein javnaldra í bestu árum. Vit gingu allar í flokki s
Góða kæra omma. Hvar skal eg byrja? Eg minnist hvussu trygg eg altíð var hjá tykkum, tá eg kom at ferðast. Hvussu trygt eg svav á bólinum við síðuna av tær. Og ein morgun vaknaði við at tú flenti, tí
Í stilluviku andaðust omma og abbi í Havn, bert tímar ímillum. Bæði vóru tit gomul og mett av døgum. Tykkum báðum untist nógv ár saman, til stóra gleði fyri okkum ommubørn og ikki minst øll langommubø
Omma okkara er farin, men vit vilja minnast hana alt okkara lív. Hon var mamma foreldur okkara og langomma at børnum okkara. Fegin vildu vit at børnini vóru eldri, so tey kundu minnast aftur á teg, me
