longu fingið tær fyrstu fráboðanina um, at fólk hava sæð ein stóran flokk av tjøldrum. Tað er ein maður í Lopra, sum seinnapartin í gjár sá ein flokk upp á eini 100 tjøldur koma flúgvandi-og so er bara
longu fingið tær fyrstu fráboðanina um, at fólk hava sæð ein stóran flokk av tjøldrum. Tað er ein maður í Lopra, sum seinnapartin leygardagin sá ein flokk upp á eini 100 tjøldur koma flúgvandi-og so er
kunnugt er í landsstýrinum. Tá Annita á Fríðriksmørk fór í barnsburðarfarloyvi í februar, tók næsti maður á listanum, Sjúrður Skaale, við fólkatingssessinum. Í morgin trínur hon so á fyrsta sinni røðarapallin
til umrøðu her. Spennandi er tó, um løgmaður fyri einaferð skuld torir at vísa seg sum ein rættur maður og seta samgongufelagarnar upp á pláss, ella um hann framhaldandi fer at sita, sum pynt við róður
viðmerkingin hjá formanni Tjóðveldisfloksins um nýggja samgonguskjalið og nýggju samgonguna. Sami maður hevur saman við restini av Tjóðveldisflokkinum skuldsett samgonguna fyri at berja niður mentanina
krógvar seg burtur. »The answers are blowing in the wind,« sum Tobbi hevði viljað sagt, tá hann enn var maður fyri sitt orð. Og stuttligt verður, tá Høgni Hoydal fer at ferðast land og ríkið runt, nú hann hevur
borðið. Men meiningarnar eru sera ymiskar: - Eg skilji so púrt einki av tí heila, sigur ein yngri maður. – Síggja tit, ein av teimum mest ivrigu tjóðveldismonnunum í allari bygdini, hann atkvøddi fyri at [...] ina av tunnilsvegnum í eina tíð. Vónandi verður tað soleiðis eisini eftir valið, sigur ein annar maður. Hon er pen Hinvegin eru teir sera harmir um, at ein ikki fekk gjørt nakað við vegin gjøgnum Leirvík
so ein, ið sigur seg vera útbúnan løgfrøðing, staðiliga heldur uppá, at ein landsstýrismaður skal út í almenna rúmið at prógva, at alt slatrið sum gongur um hann í skýmaskotunum er ósatt
Tjóðveldi tímir at hyggja eftir, og hvørjum hann ikki hyggur eftir. Tað næsta sum hendi var, at sami maður (við ongum sjónvarpi), var í øðini, tí Dagur og Vika varð flutt. - Kann tað ikki gera tað sama, tá [...] sera langt burtur frá málinum, og ein av teimum ringastur at órógva tingviðgerðirnar, er júst sami maður, sum nú hevur klagað landsstýrisfólkini fyri ikki at tíma at lurta eftir sær. Eg haldi avgjørt ikki
Serliga syrgiligt og óverdugt er tað, at Høgni Hoydal, ið annars skal eitast at vera ein vælútbúgvin maður, setur seg at, einaferð enn sí Winther, Patursson, at skriva eina mytomaniska versión av føroysku