at tú enduliga ert komin heim til tín einglaflokk, og tú vekir yvur okkum, eins og tú gjørdi her á fold. Saknurin er eisini stórur hjá Niels og Karl, nú teir hava mist ommu sína, og tað er ikki lætt. Nógvir [...] longur okkara millum, men tú ert farin heim til Várharra og heim til tey kæru, sum tú misti her á fold. Men vit vita, at vit aftur ein dag skulu hittast og tá vil hvørki sorg ella myrkur okkum raka. Vit

sum hevði so nógv at liva fyri, men so skuldi ikki vera, bert 63 ár var lívsljós títt tendrað her á fold. Vit, sum stóðu tær nær føla øll, at vit við tær hava mist so ómetaliga nógv, men størstur er missurin

seinastu árini var heilsan farin at bila og nú vóru kreftirnar upp, tí eingin yvirlivir deyðan her á fold. Selma gjørdist 81 ára gomul. Tað, sum eg minnist Selmu eina best, ja ongantíð fari at gloyma, tað

Vit steðga á. Hesu ferð sera undrandi, tí úr skaranum her á fold, vóru boð eftir einum, ið neyvan nakar hevði roknað við, skuldi fara so skjótt og so óvart. Sigurð var føddur og uppvaksin í Froðba. Giftist [...] sítt Faðir Vár. Í kirkjuni, tá ið Sigurð stóð undir børu, prædikaði Bergur um tjaldbúðirnar her á fold og so í Himmalinum. Tjaldbúðina her á jørð, hevði Sigurð ansað væl eftir. Eitt nú tann sera prýðiliga

sum tú var, tað prógvar eisini tann stóri skarin, ið nú fylgdi tær til títt seinasta hvíldarstað á fold. Tú dugdi so sera væl at venda myrkur til ljós, altíð at finna tað positiva fram, óansæð hvat og hvussu

Her á fold skjótt lívið út man renna, Hvør kann siga, góð man vera tíð, Hvør man tal á lívsins døgum kenna? Brátt sítt síðsta slag tín klokka slær. Fari at royna at skriva nøkur orð um teg, góða Mása.

og dreingirnar. Eg skilji ikki enn, at eg ikki skal hoyra tín látur og síggja títt smíl aftur her á fold. Eg fari at sakna teg so nógv, tú hevði eitt so stórt pláss í mínum hjarta, og beint nú kennist tað

og hugnaligar løtur. Ein spennandi tíð saman við trimum góðum vinum, ið nú øll eru farin hiðan av fold. Í 1977 kom dóttirin Tóra; og Turið og Peter keyptu sær hús á Hoydalsvegnum. Í 1979 kom sonurin Sverri

familjuna. Til mann og børn, sum hava sitið hjá teirra elskaðu konu og mammu hennara seinastu stund her á fold. Til mammuna og pápan, sum vildu latið alt, hevði onkadótturin blivið frísk og røsk og kunnað upplivað

veruleiki i okkara huga, at tú ikki ert iÍmillum okkum meira; og at vit ei skulu verða saman aftur her á fold. Tín látur, tín umfavnan og titt positiva lyndi er enn so tætt uppá og so allíkavæl ert tú so langt