er ættaður úr Søldafirði. Foreldrini vóru Poulina og Per Rasmussen, Per uppi í Toft, sum bæði var bóndi og skipari. Tey bæði fingu tólv børn: Noomi (1919), Ester (1920), Anna (1921), Rasmus (1922), Noomi [...] (1932) og Jafet (1940). Tann fyrra Noomi doyði ein mánað gomul, Anna doyði í 1953, Rasmus, sum var bóndi, doyði í 1992, Inger doyði í 1986, tann fyrri Jafet doyði í 1939 og Bergliótt ella Begg, sum hon varð
eru sjónvarp, útvarp og bløð full av lýsingum, ið selja útlendskt seyðakjøt, sera áhugavert at vera bóndi og noyðast at standa og nikka til hvønn smádrong um at fáa teir at keypa eitt krov frá sær. Hatta
fyri, at tað var eitt strævið lív at vera bóndi, og hóast nógv góð tól komu, so mátti arbeiðast kortini. Eftir hansara tykki var fortreytin fyri at vera bóndi at duga við og hava hug til kríatúr. Og tað [...] sat við festinum á Sólgørðum í sløk 30 ár. Í 1965 fluttu Ebba og Pól til Hoyvíkar, og Pól gjørdist bóndi á Hoyvíksgarði. Tá tók elsti sonurin Eyðun við festinum í Kaldbak. Pól var blíður og prátingarsamur [...] la. Í 1932 var hann eitt summar á Sejlstrup gård í Jútlandi. Soleiðis búði hann seg til at verða bóndi. Hann upplivdi, hvussu tað var at reka ein garð, áðrenn nøkur maskinamboð vóru komin higar. Pól keypti
fjøruna. Tað er so gott og friðarligt, ikki nógvir bilar at ansa eftir. Tú hevur verið bóndi, men nú er mamma bóndi. Tú segði ikki festið frá tær, fyrr enn tú vart heilt gomul. Seygahugin hevði tú góðan
Frida er ættað av Norðoyri. Fødd 24. november 1924. Foreldrini vóru Joan Karl Høgnesen bóndi á Norðoyri og Kristianna, fødd Christinansen ættað av Kirkju á Fugloynni. Hon er fimta í røðini av einum sy
Foreldrini vóru Jensia, f. Lisberg í Fámjin, og Jóannes Danielsen, bóndi í Búðini. Dánjal Pauli tók við festinum í Búðini eftir pápan og sat við tí í mong ár. Men áhugi og vitan hansara rakk langt út um
flestu ella ivaleyst øll, sum eita Apolonia, hava ættarbond á Biskupsstøð. Nólsoyar Páll, sum var bóndi á Biskupsstøð, helt nógv av Napoleon Bonaparté, og hann ætlaði at kalla sonin hjá sær upp eftir framfýsna
eyknevni, tí hann dugdi so illa at tosa sum barn, og sum bara hevur eitt oyra, tí ein fullur, illur bóndi skræddi hitt av, tá hann var óviti. Leysingabørn, neyðardýr, sum ikki hava ráð at gjalda í handlinum
liturin við at seta eina millión afturat á fíggjarlógini til tað endmálið. Tað sigur Tróndur Niclasen, bóndi í Bø, sum vísir á, at skal hatta talið við einari krónu fyri liturin halda, skal hækkanin vera tríggjar [...] »Skulu vit náa hesi krónuni, má játtanin upp á umleið 3,55 miliónir krónur«, sigur Tróndur Niclasen, bóndi.
kom á ting, men hann kom við fýrigum sinni sum nakar unglingi. Sum royndur og dugnadi keypmaður, bóndi, fuglamaður og hegnismaður og við sínum brennandi huga til at dugna føðilandinum, ruddaði hann sær