teimum flestu, og er tað alt umráðandi at tey eru uttanveltaði og avspegla sannleikan, til tess at lesarin kann líta á tey sum sonn. Ein góður háttur at koma nærri at skilja støðuna hjá einum landi og fólkinum
smann sum ein tingmann, skulu vit veljarar hava álit á politisku skipanini. At enda vóni eg, at lesarin hevur fingið burturúr, at mín skriving slett ikki snýr seg um Anfinn Kallsberg persónliga, men um
Endamálið við bókini er at siga eina søgu, sum fær tann, sum lesur, at hugsa um fokus hjá okkum øllum. Lesarin má sjálvur lesa, hvat bókin endar við. Eg ynski at geva lesararunum nakað, sum hann ella hon kann
Gryde?, hvørs satira var døpur og næstan mannvánd. Her er tað ofta tann sniðfundigi humorin, har lesarin ikki beinanvegin varnast tað stuttliga, eitt slag av seinking kemur ímillum lesnaðin og fatanina [...] sum er pápin, og nú vil hann umvenda tann afturfunna sonin. Og væl tykist at ganga í hond, men sum lesarin longu varnaðist við heimkomuna, so er Matte-Gok sama vittuggi, sum hann altíð hevur verið, og hann
sjálvur er offrið fyri teimum. - Aðrastaðni frá vita vit, soleiðis var tað neyvan altíð. Men tað má lesarin minna seg sjálvan um, tí meðan tú lesur, heldur tú við Engell. Tú stuttleikar tær og flennir hart
má tí eisini vera galdandi fyri Paula Ellefsen. Og hvør av teimum báðum møguleikunum er betri, má lesarin sjálvur taka støðu til. Tað kann tí tykjast sera løgið, at grannskoðanin av samanlagda Føroya Banka
listaverk (málningar og foto) glíða inn í hvørt annað, og mangt løgið fer fram. Tað er bara tað, at lesarin er at kalla líkaglaður, hvat ið viðurferst persónunum. Við søguni "Rekadreki" er ikki stórt frægari
oynni er so nógv økt, heldur løgreglan sjálvsagt eyguni eftir, at alt gongur forsvarliga fyri seg. Lesarin í Leirvík vísir á, at tað er ikki bara koyringin úr undirsjóvartunlinum, sum órógvar leirvíkingar [...] bilar við ruski gjøgnum bygdina og bilar, sum koma við høvdum og eftir høvdum av høvdavirkinum. Lesarin sigur seg ivast í, um allir bilførarar halda seg til hámarksferðina, sum sambært ferðsluskeltinum
møta føroysku familju síni. Við gomlum brøvum, sum pápin nú og tá fekk sendandi úr Føroyum, fær lesarin innlit í ymisk viðurskifti í Føroyum tíðliga í 20. øld - umframt eina rætta kærleikssøgu við brøvum
. Í hvønn mun hesar viðmerkingar høvdu búskaparpolitiskar ella bert politiskar undirtónar, kann lesarin sjálvur meta um. Tjóðveldismenn vóru sum teir einastu umboðaðir í báðum hesum sendingum, og í báðum