Tað er svárt at seta seg niður at skriva minningarorð um teg. Tú komst sum ein sólstrála inn í familjuna hjá okkum, saman við pápa tínum og systrini. Tú og systir tín vóru ógvuliga tætt knýttar at hvø

Nú sumrar og grør, og skjótt stendur alt í fullum blóma. Vøkstur, djór, menniskju, alt lívgast. Pisur klekjast í hesum døgum – eisini systir tín Freya. Hon gleðir seg at verða liðug og hátíðarhalda ta

Tung var ferðin heim til Føroyar og suður á Torvheyggj eftir at hava fingið tey tungu boð um at tú ikki er millum okkum longur. Ongantíð fyrr havi eg sæð familjuna í so stórari sorg. Einans 19 ár og s

Sum ein gøta í greið er at ganga eftir, sum ein varði í stinnur stendur og sum ein viti ið lýsir bjart, so einki ilt skal berast á. Soleiðis kunna vit lýsa teg, góði babba. Góði babba, abbi og verfaði

Góði abbi. Hóast vit vistu, hvønn veg tað bar, vóru boðini tung at fáa um, at tú vart farin foldum frá. Eftir einum langum og virknum lívi á sjógvi og á landi fór heilsan hjá tær at bila tað seinasta

Viðhvørt havi eg hug at hugsa, nú slapp hann endiliga heim til Harran, tá ið eg hoyri deyðsboðini av einum, sum hevur ligið óhjálpin leingi, og sum kanska slett ikki reiðuliga hevur verið í hesum heim

Tað kennist svárt at skriva minningarorð um teg, Ann góða. At tú bert skuldi røkka teimum 46 árunum er fyri meg púra óskiljandi, tí hóast eg visti, at tú hevði fingið herviliga krabbameinssjúku, so va

Men nú tá eg hugsi um tað, so var tá nú nógv tri fyri teg, góða. Sjálvt um eg visti, at tú fór at doyggja, so kom tað stadigvekk sum eitt sjokk, at tú var farin. Hevði ynskt, at eg var har og hevðif i

Góði Bjarti. So noyddist tú at leggja árarnar inn aftaná drúgvan og møðsaman róður, einans 40 ára gamalur. Stutt eftir, at vit lærdu teg at kenna, fyri umleið 10 árum síðani, fekkst tú eina sjáldsama

Tung vóru boðini, at tú so bráðliga var tikin burtur av hesi fold eftir stutta sjúkralegu. Hevði verið og vitjað teg á Landssjúkrahúsinum tvær vikur áðrenn, har tú var til viðgerðar fyri sár í beininu