varð vald til forkvinnu í landsins størsta fakfelagið í apríl í 1980 og síðani tá hevur hon fingið álit frá arbeiðsfólkini, hvøra ferð hon hevur staðið fyri vali. Sostatt hevur hon skjótt sitið í hesum

skal Javnaðarflokkurin aftur bera heitið ein arbeiðaraflokkur, má stýrast aftur á beint. - Skal nakað álit verða ímillum flokkin og verkafólk og fakfelagsrørsluna, má leitast aftur til røturnar fyri aftur

greitt, at hetta fór aldrin at verða gjørt aftur. Hon vísir eisini á, at hon hevur ikki serliga stórt álit á politikarunum. ? Men skulu vit yvirhøvur viðerða spurningin um at avmarka lønarkrøvini, skulu vit

fáa at vita, hvagar tær krónurnar enda, sum skattgjaldarin nú betalir til eftirlønir, - Eg havi ikki álit á, at alt tað fer at verða brúkt til at menna eldraøkið við, sum landsstýrið sigur, staðfestir Ingeborg

í verk. Men hon heldur, at tá ið alt hetta er beinleiðis felt í samgonguskjalið, eiga tey at hava álit á, at tað má vera tí, at ætlanin veruliga er at fremja tey í verki. Og hon leggur dent á, at fakfeløgini

meg um at fara frá sum næstforkvinna í Vinstra. Eg skilji, at tað millum er tí, at hann ikki hevur álit á míni leið í fleiri politiskum málum. – Nú skal Vinstra finna nýtt fólk til starvið. Soleiðis er

hevur Ingi koyrt vørur út og sostatt verið eitt týðandi bindilið millum okkum og kundar okkara. Hetta álit hevur Ingi – nærlagdur, røkin og ábyrgdarfullur sum hann er – røkt til fulnar. Á eini samkomu varð

Klaksvík, og VÍF skal til Kollafjarðar at spæla triðja dystin hjá sær í bólki 2. Men Ingi hevur tó álit á, at hansara menn fara at vinna seg uppaftur aftaná ergiliga tapið í kvøld, har Neistin vann við

kollvelting hevur tað verið. Sum øll vita, er Ingibjørg altíð sera fryntligt og blíð, og hetta hevur skapt álit. Tað vóru nógvir kundar, sum bert vildu avgreiðast av henni, og sum heldur vildu koma aftur, um hon

a. Tað gjørdi hon, tá Erling Eidesgaard og Liljan Weihe úr Tjóðveldi boðaðu frá, at tey ikki hava álit á landsstýriskvinnuni, og at tey fóru at taka undir við misálitisuppskotinum. – Eg veit, at tvey tingfólk [...] logið fyri Føroya Løgtingi ella Føroya fólki. Men eg má boyggja meg fyri, at Løgtingið ikki hevur álit á mær, segði hon og boðaði frá, at hon hevur biðið løgmann loyst seg úr embætinum.