aftan fyri seg og í andstøðu er HH í dag reelt uttan ávirkan í føroyskum politikki. Tann tíðin er farin, tá møguligt var at útnevna seg sjálvan til hentleika ministara í loysing ella hissini føroyskum

hevur ongantíð verið uppá tal. Tað vildu vit heilt einfalt ikki hava, tí vit halda, at tann tíðin er farin. Ístaðin verður ein telda sett upp í kantinuni, har starvsfólki loggar seg inn, tá tey koma at eta

bátinum. Tað vóru glassplintur um allan bátin, og grótið hevið eisini rakt dekkið, so at málingin var farin av í fleiri støðum. Tá tók eg bátin upp beinanvegin, greiðir Svend Erik frá. Báturin er tryggjaður

verkætlanini, og fyri uml. tveimum árum síðani, fór gamla sluppin til Fraserborough, har umvælingin er farin fram. Tað hevur gingið seint við umvælingini, tí alt er goldið so hvørt. Fyrsti partur av arbeiðnum

r ridla undir tær, hvørja ferð onkur av teimum fer. Soleiðis er eisini nú, Jóhanna Frederikka er farin í Harrans hendur. Her í Klaksvík varð hon kallað Jóhanna, men norðuri við Gjógv, haðani hon var slektað

. Tað er ein vøkur sjón, tá ið tú sært teir ymisku litirnar spæla sær á himmalinum ? og sólin er farin niður í vestri. Eg ivist ikki í, at tit, sum koma at búgva og arbeiða her, fara at upliva nógvar vakrar

møguleikar, uttan at nakað spurdist burturúr. Tá ið Skála hevði javnað til 1-1, og vanliga leiktíðin var farin, sást tað væl, at klaksvíkingar kendu tað sum um, at teir høvdu mist tvey stig. Men í síðsta álopinum

havt fólk búgvandi í húsunum hjá Sørvágs Húsmøðrafelag og í Zarepta í Vatnsoyrum. Eisini er onkur farin til Havnar at sova, sigur Soffi Egholm. Men øll tiltøk, ið verið hava, hava tó verið skipað við Hotel

øll tey mongu, sum hvønn dag leita sær oman í friðsæluna í Vágsbotni. Johannes Jensen, stjóri er farin upp í uppgávuna við lív og sál og ætlar at gera sítt til at liva upp til orðini og ynskini hjá eitt

stóð á bryggjuni. Men tíðin er ein náðileysur fíggindi, fiskiskapurin eftir reiða gullinum, varð farin, so skútan við abbasa navni liggur nú svínabundin. Lesarin kann sjálvur ímynda sær, hvussu nógvar