viðurskiftum. Vit heilsa eisini uppá tað føroysku »Victoriu Beckham«, sum er skjót at svara skemtandi: »Jamen eg eri vakrari!«, og er hon av sonnum er vakrari. Simonsen bjóðar sær at koyra meg oman í býin. BBC

Heimskendir rithøvundar eru hiðani, og írin gloymir ikki at siga tær frá teimum. Hiðani eru menn sum James Joyce og George Bernhard Shaw, sum fekk Nobel bókmentarvirðislønina í 1926. Trý ár framman undan hevði

Nansen og tann fyrsta norska kongafamiljan í nýggjari tíð, við Hákuni kongi og Maud drotning á odda. James Cook, sum er ein av okkara allar mætastu landkannarum, hevði serliga ein vælgerara, íð er nevndir

ørkymlast. Eg tók hondina niður í lumman eftir fýra eittkrónum, gav teimum hvør sína og segði við teir: »Jamen, so eru tit vorðnir faðirleysir«. Tað høvdu teir ikki roknað við, men tað dámdi teimum, at fáa aftursvar

hvøkk á foreldrini, tá ið hann fimtan ára gamal ognaði sær eitt eintak av skaldsøguni Ulysses eftir James Joyce. Men hansara høvuðsáhugi var sjónleikur. Eftir lokið studentsprógv livdi hann av at vera sjónleikari

fram sum ein andsøgn til kristindóm. Firouz tykist at fremja sama mistak. Sanniliga vóru John Locke, James Madison, Abraham Lincoln, Florence Nightingale og onnur kend kristin menniskju upplýst og partur av

tónleikamenningina hjá Leiv. Saman við Finni Hansen, Magnusi Johannesen, Rógv á Rógvi, Arnold Ludvig og James Olsen, mannaði Leivur navnframa bólkin »Plúmm«. Fyri teir lesarar, ið ikki kenna til henda bólk kann

Bobby Kimball, Tommy Denander og hinir, ið júst eru farnir av pallinum í Ítróttarhøllini, eru ikki heilt lidnir at spæla tónleik fyri føroyingum enn. Um eina løtu gongur leiðin oman í Luux, har teir æ