hvat børnunum dámdu. Hon plagdi at hava nýbakaðir bollar, heitt kakao og róma standandi á borðinum, tá vit komu. Altíð hevði hon onkra søgu at fortelja børnunum. Tá vit høvdu verið og vitjað, plagdi hon [...] hjá henni vóru altíð, áðrenn vit skiltust: »Jesus veri hjá tykkum og takk fyri alt. Ringið tá ið tit eru komin heim«. Hon hevði ongan frið á sær, fyrrenn hon visti, at vit vóru komin heim í øllum góðum [...] Eingin ivi var um, at lívið hjá henni snúði seg um okkum. At hon hevði nógv at gera, tá vit vóru børn, minnist eg væl. Tá var posthúsið og handil heima hjá okkum. Harafturat var kúgv, seyður og annað tílíkt
tær hárið og orna brýr, tá Ann-Britt, ikki kundi gera tað. Tú gekk høgt uppí, at hava pent krúlla hár. Eg kann ikki siga annað, enn at vit hava veri góðar, sjálvt um eg minnst, at tú við hvørt vart eitt [...] kæru uppi í himmalinum, hóast eg veit, at tú hevur tað betur nú. Eitt er sikkurt, at vit sum nú hava mist teg, hava mist eitt fantastiskt menniskja. Tú vart altíð so blíð og góð at koma inn til. Eg kundi [...] biltúrarnir, sum vit hava koyrt og vitja fólk, sum tú vart so góð við. Tú elskaði at sleppa at koyra biltúrar og helst ikki meir enn 50 km/t. Eg minnist eisini at tú onkutíð vildi hava meg at krúlla tær
niðri, nýttu vit møguleikan í fleiri summur at fara til Danmarkar at vitja tey, og hava vit fleiri ógloymandi minnir frá hesum túrum. Seinni, síðani Mery og Eyðálv fluttu aftur til Føroya, hava vit gjørt fleiri [...] ja hvussu mangan hava vit ikki skemtast um, hvussu trygt tað er at ferðast umborð á skipið við Merry, tí vit onnur kundu altíð leggja okkum trygt í koyggjuna, tá náttin kom, tí vit vistu at Merry gekk [...] ikki verða. Tá sjúkan tók yvirvág og kreftirnar byrjaðu at vikna, sá Merry sjálv hvønn veg leiðin bar, og tí varð tað mangan svárt at heilsa henni hvørja ferð vit skuldu fara avstaðaftur, tá vit høvdu vitjað
Hesti í nakrar dagar, har vit høvdu ein super góðan túr. Vit komu at vera starvsfelagar, hon hevur arbeitt sum dagrøktari í fjúrtan ár, so á tann hátt hava vit eisini havt ymiskt saman. Hetta arbeiðið røkti [...] gjørdust tey spælivinir og vit vinkonur. Frá tí tíðini er nógv gott og stuttligt at minnast afturá, millum annað fóru vit útferðir við børnunum og mangt annað. Ta einu ferðina leigaðu vit bygdarhúsið í Hesti [...] Linhild, bert 46 ára gomul. Hevði júst tá verið og vitjað hana á sjúkrahúsinum, og var á veg heim aftur úr Havn vitandi um, at hon ikki hevði langa tíð eftir her á fold, tá boðini komu, at nú var hon farin.
so ótu vit! - Vit kendu okkum á lívsins tindi, og vóru tað eisini. Altíð ætlaðu vit at gera túrin umaftur, og í fjør tosaðu vit dúgliga um at gera hann í summar, nú 20 ár eru farin. Tað náddu vit ikki. [...] rann fram fyri meg seinasta leygardag. Vit komu tíðliga at kennast. Javngamlir vóru vit, og tá Anna og Líggjas við børnunum eitt skifti í 60?unum búðu í Havn, komu vit at ganga í sama flokki. Og her byrjaði [...] Dupultkvartettin hava mist so ómetaliga nógv við honum. Ein sangara, eina fyrimynd, og ikki minst ein sannan vin. Men ikki bert vit hava mist. Øll, sum kendu hann og hoyrdu hann, hava mist. Men hjá tær
í hjartanum, og eri takksom fyri at hava haft eina so góða systir, og ongantíð var eitt øvugt orð okkara millum. Minnist tá vit vóru á Skælskør Giktsanatorium, vit gingu túrar, hugnaðu okkum í íbúðini [...] ar, vit báðar ræddust líka illa, so vit máttu biðja um hjálp. Men tá var sjúkan longu byrjað, tú hevði tað ikki altíð líka gott, men tú gramdi teg ongantíð. Men várið 1993 gloymi eg ongantíð, tá mín verð [...] eg ikki høvi at vera við, tí eg vegna forfall var stødd í DK. Vit sakna teg, men vit syrgja ikki sum tey ið onga vón eiga. Góði Dávur og tit øll! Tit hava mist eina góða konu, mammu, vermammu, ommu og langommu
kann fylla út eftir teg, góða omma. Vit eru Gudi takksom fyri, at hava havt so mong góð ár saman við tær, somuleiðis tey góðu minni, ið eftir teg liggja. Ærað veri minnið um ommu mina við eini heilsan [...] vinkona. Tann kærleika, ið tú gav, kann ikki greiðast frá. Tað má ein hava upplivað. Tú vart ikki ein kvinna, sum hoyrdist í fjøldini, men tá tú so hevði nakað uppá hjarta, gav tað okkum nakað at hugsa um. Eitt [...] Eitt so Gudsóttandi og virðiligt lív, ið tú livdi, var ein góður vitnisburður, ið vit, sum eftir sita, hava nógv at læra av. Tað vóru bert 39 ár millum okkum báðar, og var hetta, saman við øðrum, við til
um hava tíverri ikki gjørt stórvegis vart við seg í umhvørvishøpi seinastu árini ? kanska tí landsstýrisfólkini, ið verða vald tá ið samgonga verður skipað, býta ymisku málsøkini sínamillum. Og tá kann [...] leiðslu, eigur at hava við sær munandi minni rusknøgdir. Hetta skal sostatt hava við sær, at vøksturin í rusknøgdunum verður munandi minni enn framleiðsluvøksturin í samfelagnum. Tá ið málið verður sett [...] bygdunum at samstarva um felags loysnir. Føroyar hava sett mangar millumstjóðasáttmálar í gildi. Verða hesir nærlisnir, er greitt, at summir teirra ikki hava serliga stóran ítøkiligan týdning fyri umhvør
mongum er kanska ikki so stórur munur á, hvørji atlit mugu verða tikin, tá olja verður tikin upp, og tá fiskur verður veiddur. Oljan er, tá samanum kemur, í avmarkaðum nøgdum, sjálvt um tað tykist bera til við [...] íverksetarar, men byrgja vinnurekandi í okkara elstu høvuðsvinnum inni í leigulendingaskipanum. Vit hava eisini sæð, hvat verandi skipanir føra til. Lottospæl líkum svartaperi. Fiskiveiða er vorðin eitt [...] tilfeingið. Politikararnir, sum í gáloysni í 1994 valdu hesa skipan, hava verið kvikir at venda peikifingurin eftir teimum, sum hava troytt skipanina, heldur enn móti sær sjálvum. Nú skal vinningurin tí
húkar og ov smáar meskar á stongdum leiðum. Tá so nakað gongur galið, skulu vit hava eina MRognokksonógvC støð (merkiligt at vit kunnu hava eina CC støð, tá C ikki er við í tí føroyska alfabetinum), sum [...] sjómenn, høvdu helst ikki tørv á at sigla, tá vit fingu allar neyðugar vørur við fremmandum skipum, hetta var helst orsøkin til okkara vantandi sjómensku. Ikki tí, tá vit fyrst høvdu fingið skip, gekk rættuliga [...] førini kundu ikki vera í vinnu alt árið, so úrslitið man hava verið so sum so. Sløk 100 ár eftir at vit fyrst fóru til skips, var støðan tann, at vit áttu ógvuliga fá nýggj skip, og at flotin kláraði ikki