fleiri á bóli, at Obama fer at føra sama uttanríkispolitikk, sum Bush. Hann er á mangar mátar bundin á hendur og føtur. Tað er framvegis kríggj í Afganistan og Irak, og tað er framvegis fíggjarkreppa, so tað
kervið í vónini um, at hetta skal fáa hjólini aftur at mala og samstundis fáa allar tær mongu tómu hendur aftur í vinnu. USA er komið í mestsum botnleysa skuld til Kina og ávís arabisk lond. Henda skuld
hjá løgmanni. Og tað sigur seg sjálvt, at tað er sum at fáa salt í sárið at síggja útrættar hendur frá Tjóðveldinum, hvørs umboð fegnast um, at tað loksins blíðkar fyri eygum løgmans. Tað undrar
trupult er at fáa útlendska arbeiðsmegi, og vilja teir gera tað smidligari, skjótt at fáa útlenskar hendur til arbeiðis í Føroyum. Hetta eru góð tekin – men tað krevur eisini, at vit politiskt leggja tað
á tingi og í landsstýrinum, vil hava partabrøvini í Atlantsflog úr privatum hondum í alemnnar hendur. Tað er ikki ein spurningur um nakra semju, sum ikki er longur. Fólkaflokkurin hevur so stóra ávirkan
aftur. Orðini tala. Høgni hevur bókstaviliga sagt dummað seg. Politikarin, sum altíð vaskar sínar hendur, sum ongantíð rekur flokspolitikk men bara Føroyapolitikk, sigur eitt á morgni og annað á kvøldi
sítt til eisini at fevna um eina oljutilbúgving. Tí eru vit sjálvi tvingað til at taka málið í egnar hendur, og her er tað so, at V&B skal til at víðka um sítt arbeiðs- og ábyrgdarøki. Í hesum sambandi verður
hevur landsstýrið givið eitt lyfti til íleggjarar um, at meirilutin av felagnum skal á privatar hendur. Sama lyftið gav táverandi landsstýrismaður tann dagin, felagið varð skrásett á børsinum – og tað [...] nevnt í prospektinum, sum er grundarlagið hjá íleggjarum, at næsti triðingurin skal á privatar hendur. Høvdu stóru privatu íleggjararnir ikki fingið hesa trygd í 2007, so høvdu teir ikki sett pengar
nógva orku uppá at seta hin fólkatingsmannin í ringt ljós. Vís teg sum ein mann, Edmund. Tak saman hendur við hinum fólkatingsmanninum til gagns fyri Føroyar. Tá verður ikki neyðugt við sjálvrósi
ikki eitt mál, sum ein landsstýrissamgonga eina megnar at loysa, men at her mugu takast saman hendur millum andstøðu, samgongu og vinnuna, tí hesin trupulleikin er so stórur, at hann má loysast
