– Hetta er fantastiskt og vit gleða okkum til at spæla steypafinalu ímóti Mjølni. Tað sigur ein av royndastu spælarunum hjá SÍ, Karin Mikkelsen, eftir at kvinnurnar úr Sørvági í gjár við einum 3-1 sigri
farin, tað kundi hann siga mær. Eg fór so yvir á telefonstøðina til Minu og Bella-Johan, og settu vit okkum at ringja runt m.a. til skip og havnameistarar, ið kundu siga okkum, hvørji skip ið lógu inni og [...] Sonn gleðiboð, sum vit kundu ikki takka nóg mikið fyri. Og Pól Jóhannis hevur síðan roynst sum ein av okkara frægu fiskimonnum og djarvastu bakkamonnum, sum Jens Kjeld í Nólsoy eisini hevur skrivað um í
heilspolitikki er sjálvandi ikki heilsan hjá fólki, men heilsan hjá okkara sjúku húsun og hvørki Klaksvík (okkara sjálvútnevndi fiskivinnuhøvuðsstaður) ella Tvøroyri kann liva uttan eitt sjúkt hús. Tí ræður [...] sjálvstýri. Men vit staklarnir, fÆringer, skulu ikki inn í nakað danskt system, tað er langt undir okkara verdigheit sum serstøk tjóð. Tað er ein faldari fyri patientar sum fara uttanlands http://www
Kragesten. Hann plagdi at koyra eina hurð upp í erva á turkihúsinum á Rundingi, tá hann vildi hava okkum heim at breiða fiskin út á fiskastykkinum til turkingar. Kirkjugongd Í Argja bygdarsøgu hevur Havnar
Heiminum sum alt, ið er og livir og broytist og skapast á jarðarknøttinum, bæði her heima og kring okkum. Ella sum framhaldið í yrkingini sigur: Á hesum lendi gróðursett mín sál, skal menna seg og mátt
vit okkum detta niður við stólinum júst fyri at niðurbróta dirvið hjá onkum lærara, sum ikki orkaði okkara flaksandi mynstur. Tá vit hoyrdu, at flokkurin skuldi býtast sundur í tveir, gjørdist samanhald
orðafeingi enn nakrantíð og fleiri stílavbrigdi enn nakrantíð áður. Hann var ein teirra, ið skapti okkum valmøguleikarnar í fjølbroyttum og vøkrum málburði. Har var ongantíð nøkur avmarking, har vóru
broyting av teirri heilagu skrivtini - at vit hava kent okkum illa farin viðvíkjandi viðurskiftum okkara við Várharra, tá vit taka undir við at verja allar teir minnilutar, sum lívið og søgan hevur lært
burtur frá tí vælferð og livistøði, sum hinir borgararnir í ríkinum fáa.« Vanliga hava vit samanborið okkum við norðurlendsku vælferðarsamfeløgini. Føroyar var líkasum vorðin ein partur av norðurlendsku
ofta nógv sild, og sild áttu vit oftast, tað eg kann minnast. Vit ótu feska sild og saltaða sild. Okkum dámdu so ómetaliga væl speygusild. Lea sigur, at sær dámdi so væl sild, at um sildin var gomul
