táverandi Almannastovuni. Nordik fekk kvinnu, men hon skal hava ein afturat sær – sum ikki hevur verið frammanundan. Ikki heldur hava tey ment egið fólk, møguliga kvinnu við øðrvísi forrætningstilgongdum,

ar. Ein ar­beiðs­nevnd varð vald á fund­i­num, og hon skipaði seg við Dianu í Puntabyrgi sum for­kvinnu. 2. november sama árið var stovn­andi aðalfundur á Hot­el Føroyum á Konga­brúnni, og har varð Føroya

dømis søgdu, at helvtin av løgtinginum skal vera kvinnur, og at veljarin skal velja ein mann og eina kvinnu á løgtings- og kommunuvali. Hví finna vit okkum í grundini í, at kvinnurnar, sum eru helvtin av øllum

siga seg hvørki vera homoseksuellar ella biseksuellar. Tær eru bara tilvildarliga falnar fyri einari kvinnu og árini á baki og persónleikin hevur kanska gjørt, at tær nú í lívinum finna seg betur til rættis

einki vinnur. Shakespeare segði tað meira listarliga og romantiskt: “Dirviloysingur, vinnur ei vakra kvinnu”. Hvat vilt tú? Tað, ið tú vilt, ber til; tað, ið tú trýr uppá, letur seg gera; tað, ið tú torir

uppliva slíkan vakurleika og eitt tílíkt ævintýr, sum at ein krúnprinsur giftist einari púra vanligari kvinnu, sigur hann. Fyri at seta hetta saman við tí heilt vanliga gerandisdegnum, spyr sálarfrøðingurin

størri samkenslu enn ung, ið ongan góðan hava. At gráta er egentliga reint katharsis - ótrúliga kvinnuligt sjálvandi, men hví skulu tær eiga alla gleðina? Eg vil sum gamal tilskila mær rættin til at sita

væl. Hyggjarin sendist aftur og fram, so eru vit reint topografiskt í Danmark! Og vitja eina danska kvinnu, men hví tað? Her fer sendingin yvir til stílin hjá "Forsvundne danskere", og hetta klæðir ikki

tíð síðani skuldi velja 30 umboð í nevndir hjá almennum partafeløgum. Teir valdu 30 menn og onga kvinnu, sigur tingkvinna Tjóðveldisfloksins. Hon heldur eisini, at formella orðingin »maður«, er ivasom [...] løgmaður, landsstýrismaður og Løgtingsins Umboðsmaður. Sagt verður, at orðið maður er galdandi fyri bæði kvinnu og mann ? og so sleppa vit allernådigst at eita neytakona ella vaskikona; flakakona gongur eisini

valt meg inn á ting, vóni eg, at tað er tí, at tey meta meg hava førleika fyri tí. Við at velja eina kvinnu á ting kemur tann kvinnuligi hugburðurin eisini við. Tí er kvinnuligi hugburðurin ikki til staðar